BIRMINGHAM مکانی واضح برای برگزاری کنفرانس Tories بود. شهردار West Midlands ، خیابان اندی ، یک محافظه کار است. بیرمنگام مرکزی نسبت به منچستر (جایی که پارسال توری ها کنفرانس خود را برگزار کردند) یا لیورپول (جایی که هفته گذشته لایبرن کنفرانس خود را برگزار کردند) مکان مناسبی برای کنفرانس ها است. دهها رستوران و بار عالی در فاصله پیاده روی وجود دارد.
اما بیرمنگام با یک مشکل نیز روبرو است: این یادآوری امیدهای ناامید کننده انتخابات گذشته است. نیک تیموتی ، رئیس دفتر سابق ترزا می (به همراه فیونا هیل) و مشاور ارشد سیاست ، پسری در بیرمنگام است که فکر می کرد جواب پیگیری حزبش برای هویت پس از Brexit در شهر خود است. دیوید کامرون “محافظه کاری ناتینگ هیل” را اختراع کرده بود که قرار بود مورد علاقه لیبرالهای شهری باشد که لیبرالیسم اقتصادی را دوست دارند اما نگران “بدجنس” محافظه کاران سنتی هستند. پاسخ آقای تیموتی “محافظه کاری اردینگتون” (به نام ناحیه ای در بیرمنگام که در آن بزرگ شده است) بود که قرار بود مورد توجه افراد منظم طبقه کارگر و طبقه متوسط قرار گیرد که اعتقاد به ارزش های سنتی را با نگرانی در مورد آینده اقتصادی خود ترکیب کردند. محافظه کاری اردینگتون با محافظه کاری لیبرال در تمایل به تحریم انواع سیاستها برای “به دست گرفتن کنترل” ، شکست: قهرمان بزرگ آقای تیموتی جو چمبرلین ، شهردار سابق بیرمنگام بود که از سلطنت سلطنت حمایت می کرد.
قرار بود انتخابات 2017 قدرت “محافظه کاری اردینگتون” را نشان دهد. این حزب بر پیروزی بر رای دهندگان طبقه کارگر رأی دهنده Brexit در میدلندز و شمال متمرکز بود (این حزب حتی مانیفست بدخیم خود را در استوک راه اندازی کرد). ترزا می بارها ادعا کرد که می خواهد از Brexit به عنوان روشی برای حل مشکلات مدیریت فقط استفاده کند. اما نتیجه یک ایراد بود: حزب نتوانست به اندازه کافی کرسی های میدلندز و شمال را بدست آورد تا از دست دادن کرسی های خود در مناطق رمین را جبران کند.
کنفرانس بیرمنگام یادآوری یکی از پر جنب و جوش ترین بحث ها در مورد شکست انتخابات 2017 است. آیا استراتژی اردینگتون به ریاضت اقتصادی محکوم شد؟ پرداختن به مشکلات مدیریت فقط با بودجه محدود دشوار است. یا اینکه با عملکرد ضعیف خانم می محکوم شد؟ اگر خجالتی و خود-تأثیرگذار باشید ، رسیدن به نقاط سخت دسترسی کشور دشوار است. یا اینکه به دلیل عدم توافق حزب در مورد استراتژی مشترک ، محکوم شد؟ آقای تیموتی خواستار یک تغییر گسترده در انتخابات بود: این حزب نیاز داشت که Brexit را با یک سیاست رادیکالی برای رسیدگی به مشکلات عمیق تر انگلیس (مانند تمرکز ثروت در جنوب شرق) مرتبط کند. سر لینتون کراسبی ، رئیس انتخابات حزب ، می خواست این یک انتخابات تداوم باشد. ترزا می نماینده قدرت و ثبات بود در حالی که آقای کوربین نمایانگر جهشی به آینده بود. توضیح دیگر این است که اگر به شدت سعی در کنترل هزینه های عمومی دارید و همچنین اگر نگران هستید که Brexit بی ثبات کننده اقتصاد باشد ، نمی توانید به مدیریت فقط کمک کنید. اما شکی نیست که محافظه کاری اردینگتون شکست خورد.
کنفرانس بیرمنگام همچنین یادآوری است که بحث اردینگتون هنوز زنده است. جناح Brexit حزب توری هنوز معتقد است که آینده حزب توری در گسترش حمایت از مناطق طبقه کارگر در میدلندز و شمال است حتی اگر به معنای از دست دادن مناطق طبقه متوسط در جنوب باشد. حزب توری به جای اینکه از نخبگان لیبرال عذرخواهی کند ، باید ارزش های توری مانند وطن پرستی و محافظه کاری اجتماعی را دو برابر کاهش دهد. همچنین لازم است یک پوپولیست برنده رأی مانند بوریس جانسون به جای یک درون گرا از انتخابات مانند ترزا می. جناح ضد برکسیت حزب نه تنها نگران است که این امر از نظر انتخاباتی آسیب برساند. همچنین نگران شناسایی شدن با نسخه انگلیسی حزب جمهوری خواه دونالد ترامپ است.
