آبا توجه به کتاب راهنمای دانش آموز امسال، پوشیدن «شلوار آویزان» یا بیش از حد لمسی بودن در راهرو برای دست و پا زدن یک نوجوان توسط مدیر مدرسه در شهرستان یونیون، می سی سی پی کافی است. اولین بار نقض قوانین لباس، نمایش عمومی محبت، تأخیر مکرر یا عدم انجام تکالیف سه بار در 9 هفته، کودکان را واجد شرایط تنبیه بدنی می کند. ضرب و شتم در مدارس ایالتی غیر معمول نیست. در سال 2018، سالی که آخرین آمار در دسترس است، 69000 کودک آمریکایی توسط کارکنان مدارس دولتی مورد ضربه قرار گرفتند که 30 درصد آنها در می سی سی پی بودند. اگرچه زخمی کردن عمدی یک گربه خانگی با شش ماه زندان محکوم می شود، معلمان در می سی سی پی می توانند به طور قانونی به مهدکودک ها با پاروهای چوبی به دلیل صحبت خارج از نوبت ضربه بزنند.

تنبیه بدنی در مدارس دولتی در 19 ایالت آمریکا قانونی است. در مدارس خصوصی در همه به جز دو مورد مجاز است. برای کشوری ثروتمند که غیرعادی است. در بریتانیا این عمل در سال 1986 ممنوع شد. کانادا در سال 2004 آن را کنار گذاشت. در تمام اروپا و بیشتر آمریکای جنوبی و آسیای شرقی غیرقانونی است. اما از آنجایی که هیچ ممنوعیت فدرال برای کتاب ها وجود ندارد، دانشجویان آمریکایی، عمدتاً در جنوب، هنوز هم می توانند مورد ضربه قرار گیرند. اگرچه دیگران آن را نادیده می گیرند، آمریکا تنها کشوری است که معاهده سازمان ملل متحد برای حمایت از حقوق کودکان را که این عمل را ممنوع می کند، تصویب نکرده است.

پارامترهای قانونی برای تنبیه بدنی در می سی سی پی مبهم است. هیئت مدیره مدرسه و سرپرستان تمایل دارند دستورالعمل ها را تعیین کنند. اما طبق قانون ایالت می سی سی پی، تا زمانی که این عمل “مخفف” تلقی نشود، معلمان و مدیران نمی توانند در قبال آسیب هایی که به کودکان وارد می شود، مسئول باشند. هیچ قانونی وجود ندارد که مشخص کند از چه ابزارهایی می توان استفاده کرد، چند بار در روز می توان یک کودک را پارو زد یا باید چند ساله باشد.

در می سی سی پی، کودکان سیاه پوست بیشترین ضرب و شتم را متحمل می شوند. اگرچه کمتر از نیمی از دانش‌آموزان این ایالت سیاه‌پوست هستند، اما در سال 2018 تقریباً دو سوم از کسانی که در مدرسه آسیب دیده بودند، بودند. اکثریت پسر و از هر شش نفر یک نفر معلول بودند. والدین می‌توانند فرزندان خود را در «لیست بدون دست و پا زدن» قرار دهند – روشی که توسط یک مدرسه در کنتاکی تشویق می‌شود، اگر کودک به راحتی کبود می‌شود، از افسردگی شدید رنج می‌برد یا مورد آزار جسمی قرار گرفته است – اما در میان هرج و مرج بازگشت به مدرسه، بسیاری فراموش می‌کنند. برای ارسال فرم لازم آخرین مهلت انجام این کار در شهرستان کاوینگتون، یک ساعت در جنوب شرقی جکسون، دومین دوشنبه سال تحصیلی است و والدین باید درخواست را سالانه تمدید کنند. خط مشی انصراف به این معنی است که برخی از والدین حتی متوجه نمی شوند که موافقت کرده اند که فرزندشان را کتک بزنند.

در سال 2020، کیوری باگ، دانش‌آموز کلاس دوم آس در گرانادا، می‌سی‌سی‌پی، با وجود اینکه در لیست بدون پارو قرار داشت، توسط مدیرش پارو زد. وقتی کیوری از مدرسه به خانه آمد آنقدر درد داشت که نمی توانست بنشیند. مدرسه به جولیا، مادرش، گفت که نیازی به بردن او به بیمارستان نیست. جولیا به هر حال او را به اورژانس برد، جایی که دکتر به او گفت اگر خارج از مدرسه مورد ضرب و شتم قرار می گرفت، با پلیس تماس می گرفت. او هفت روز کلاس را از دست داد تا بهبود یابد. پس از شکایت جولیا به منطقه، معلم کیوری او را ناکام گذاشت. آن تابستان، جولیا خانواده را به آرکانزاس نقل مکان کرد، جایی که تنبیه بدنی کمتر رایج است.

این یک پدل است

چرا مدارس آمریکایی از میله دریغ نمی کنند؟ معلمان در ایالت هایی که سهم بیشتری از معترضان انجیلی دارند، بیشتر مستعد دست و پا زدن هستند. در دهه 1990 ایروین هیمن، استاد روانشناسی مدرسه در دانشگاه تمپل، این ارتباط را به وسواس جناح راست مذهبی نسبت به گناه و مجازات نسبت داد. اما نادیده گرفتن تاریخ نژادی مجازات فیزیکی در جنوب عمیق غیرممکن است. مقاله 2021 منتشر شده در مشکلات اجتماعی دریافتند که هر لینچ تاریخی یک فرد سیاهپوست میزان بروز تنبیه بدنی امروزی را برای دانش‌آموزان سیاه‌پوست در آن شهرستان تا 7.5 درصد افزایش می‌دهد. تأثیر برای دانش آموزان سفیدپوست کوچکتر و از نظر آماری ضعیف تر بود.

رضایت والدین نیز باعث تداوم خشونت در مدارس می شود. طبق تحقیقات آنت لارو، جامعه‌شناس، انتظار می‌رود کودکان خانواده‌های یقه‌آبی با احترام و سازگار باشند. نظم و انضباط در خانه‌های طبقه کارگر که والدین معمولا وقت کمی دارند، بسیار مهم است. و برخی بیشتر از دیگران میزنند. والدین سیاه پوست بیش از دو برابر سفیدپوستان از تنبیه بدنی استفاده می کنند. الن ردی، رئیس ائتلافی برای پایان دادن به تنبیه بدنی در می سی سی پی، می گوید: آنها به پسرانشان سیلی می زنند تا به آنها بیاموزند در خیابان ها رفتار نادرست نداشته باشند، جایی که عواقب آن می تواند کشنده باشد. او می‌گوید: «جامعه سیاه‌پوستان به یک تغییر روایی در رابطه با روابط ما با فرزندانمان نیاز دارد. ما باید این باورها را لغو کنیم.»

برای اصلاح طلبانی مانند خانم ردی امید چندانی به تغییر قانون وجود ندارد. در سال 1977، زمانی که تنبیه بدنی در همه ایالت ها به جز دو ایالت قانونی بود، دادگاه عالی حکم داد اینگراهام در مقابل رایت کتک زدن کودکان در مدرسه به عنوان “تنبیه ظالمانه و غیرعادی” واجد شرایط نیست. طبق این نظر، کودکان توسط اصلاحیه هشتم محافظت نشدند، که زندانیان را از آزار جسمی در امان می‌داشت. بسیاری از آن زمان تنبیه بدنی را بر اساس بند اساسی دادرسی به چالش کشیده اند و استدلال می کنند که این عمل حق استقلال بدنی کودک را نقض می کند. تنها مدار قضایی در کشور که بر خلاف این استدلال حکم داده است، مدار پنجم است که نماینده لوئیزیانا، می سی سی پی و تگزاس است. غیرقانونی ساختن دست و پا زدن مستلزم تغییر روحیه قضات در جنوب عمیق یا تغییر رویه در دادگاه عالی است. هیچ کدام قریب الوقوع به نظر نمی رسد.

در عوض، مدافعان به سیاست روی آورده اند. در سال 2019، مرکز قانون فقر جنوبی، یک گروه حقوق مدنی، از قانونگذار می سی سی پی خواست ضربه زدن به کودکان معلول در مدارس دولتی را غیرقانونی کند. در سال های اخیر لوئیزیانا، اوکلاهما و تنسی همین کار را انجام داده اند. در حالی که تصویر ناخوشایند ضربه زدن به کودک با ویلچر در بین قانونگذاران ایالتی طنین انداز شد، ممنوعیت آن برای همه کودکان دشوارتر است. این جایی است که کنگره می تواند وارد شود. در سال 2021، دموکرات ها در مجلس نمایندگان و سنا لایحه ای را برای حذف تنبیه بدنی در مدارس ارائه کردند، اما این پیشنهاد تعداد کمی از امضاکنندگان داشت و هرگز مورد استماع قرار نگرفت.

اگرچه ناظر ناحیه مدرسه یونیون ادعا می‌کند که تنبیه بدنی «به ندرت استفاده می‌شود»، داده‌های دولتی نشان می‌دهد که در سال تحصیلی 2017-2018 تقریباً یک بار در روز در دبیرستان این شهرستان دست و پا زدن می‌شد. ویدئوهای ویروسی از فلوریدا و جورجیا نشان می‌دهد که کودکان پنج و شش ساله در حال زاری و زاری از بزرگ‌ترها التماس می‌کنند که به آنها آسیب نرسانند. کسانی که در آمریکا علیه ضرب و شتم مدارس مبارزه می کنند، امیدوارند که روزی برابری برقرار شود. آنها استدلال می کنند که رفتاری که اگر به یک بزرگسال انجام شود به عنوان تجاوز جنایی به حساب می آید، نباید در کلاس درس مجاز باشد.■

با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید.