دبلیومرغ جدید مبارز وارد عرصه می شود تا در برابر یک افسانه قرار بگیرد، جمعیت برای یک نمایش خوب آماده می شوند. اما اگر مسابقه خیلی کج باشد، نزاع جالب نیست. این حس زمانی بود که نیکی هیلی، فرماندار سابق کارولینای جنوبی و اولین فرماندار دونالد ترامپ بود سازمان ملل متحد سفیر، نامزدی ریاست جمهوری خود را در 14 فوریه در توییتر اعلام کرد و به اولین جمهوری خواه تبدیل شد که به طور رسمی رئیس سابق خود را به چالش می کشد. روز بعد در یک مراسم پرتاب در یک سوله در هوای آزاد در چارلستون، جمعیت هنگامی که او تست های اجباری صلاحیت ذهنی را برای سیاستمداران بالای 75 سال پیشنهاد کرد، غرش کردند. خانم هیلی به عنوان یک سبک وزن به رینگ می رود. اما نامزدی او به نشان دادن مشکلات حزب جمهوری خواه و ماهیت رقابت آینده کمک می کند.

برای یک چیز، این نشان می دهد که آقای ترامپ با رقابت روبرو خواهد شد. سایر رقبای سنگین تر، از جمله با نوشتن کتاب هایی در آمادگی برای مبارزه، دست به کار شده اند. مایک پنس، معاون سابق رئیس جمهور و مایک پمپئو، سیا کارگردان و سپس وزیر امور خارجه در زمان آقای ترامپ، خاطرات خود را تهیه کرده اند. و مردی که به عنوان قدرتمندترین رقیب شکل می گیرد، ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا، قرار است “طرحنامه خود را برای احیای آمریکا” در 28 فوریه منتشر کند. یک میدان شلوغ برای آقای ترامپ مناسب است (این به او کمک کرد تا نامزدی حزبش در سال 2016 را تضمین کند). او گفته است که خانم هیلی “قطعا باید نامزد شود”.

خانم هیلی مانند بسیاری از نامزدهای بالقوه دیگر – و حزب به عنوان یک کل که خود را به یک شخص و نه به ایده‌ها گره می‌زند – از ارتباط با آقای ترامپ آسیب دیده است. به عنوان فرماندار، او نشان داد که جمهوری خواهی کمتر خشمگین است. پس از آن که در سال 2015، یک طرفدار برتری‌طلبی سفیدپوستان، 9 نفر از سیاه‌پوستان را در چارلستون به قتل رساند، او برای برداشتن پرچم کنفدراسیون از روی ساختمان دولتی کمپینی کرد. او که دختر مهاجران هندی است، با بیزاری آقای ترامپ از خارجی ها و بی احترامی به زنان مخالفت کرد. حتی پس از اینکه او به راحتی در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری ایالت خود در سال 2016 پیروز شد، صمیمیت او را با یک جادوگر بزرگ سابق کوکلاکس کلان مورد انتقاد قرار داد، نقشه او برای ساختن دیوار مرزی را محکوم کرد و شخصیت او را مورد سرزنش قرار داد. او از مارکو روبیو، سناتور فلوریدا، و بعداً تد کروز از تگزاس، برای ریاست جمهوری حمایت کرد.

اما در سال 2016، زمانی که آقای ترامپ از او خواست سفیر این کشور در این کشور شود سازمان ملل متحداو یک معامله فاوستی انجام داد: پست سیاست خارجی رزومه او را تکمیل می کند حتی اگر به معنای همسویی با ترامپیسم باشد. در سازمان ملل متحد او علاقه رئیسش به اقتدارگرایی را نداشت. او خود را “یک گاو نر در یک مغازه چینی فروشی” نامید. او تحریم‌هایی را علیه روسیه اعلام کرد، فقط برای اینکه دولت بگوید که خارج از نوبت صحبت کرده است. با این حال انتقادات او از آقای ترامپ فروکش کرد. استعفای او پس از دو سال با تمجیدهای رئیس جمهور همراه بود. او نادر مقامی بود که از او عبور کرد و دولت را بدون نام مستعار رها کرد.

خانم هیلی در کتاب خود که در اکتبر منتشر شد، خود را به مارگارت تاچر، نخست وزیر بریتانیا در دوران جنگ سرد تشبیه می کند. هر دو زن ترسی نداشتند که برای پیشروی دشمنی کنند. اما در حالی که بانوی آهنین از ساختن آن خودداری کرد Uخانم هیلی اغلب می چرخد. وقتی آقای ترامپ ادعا کرد که جو بایدن انتخابات 2020 را دزدیده است، او سکوت کرد. تا زمانی که اوباش طرفدار ترامپ در 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره یورش بردند که او انکار او را محکوم کرد. او در ماه اکتبر دوباره از او حمایت کرد: «من نمی‌خواهم به روزهای قبل از ترامپ برگردیم. مجله ی وال استریت.

چنین بی‌خیلی او را به انتخابی نامطلوب برای هر دو تبدیل می‌کند MAGA پایه و به محافظه کاران سنتی تر. آخرین نظرسنجی YouGov/Yahoo نشان می دهد که تنها 5 درصد از رای دهندگان متمایل به جمهوری خواه از او برای نامزدی حزب حمایت می کنند. آقای ترامپ و آقای دیسانتیس به ترتیب با 37 و 35 درصد آرا بسیار جلوتر از این گروه هستند.

آقای دیسانتیس حداقل از داشتن داستان موفقیت خود برای گفتن سود می برد. فلوریدا در حال رونق است. پیام ضد بیداری او در میان جمهوریخواهان (و فراتر از آن) جذابیت زیادی دارد. و او یک برنده ثابت آرا است که در نوامبر گذشته با اختلاف 19 امتیازی دوباره به عنوان فرماندار انتخاب شد.

سایر مدعیان باید بیشتر تلاش کنند تا خود را از رئیس قدیمی خود جدا کنند. آقای پنس که زمانی دستیار ثابت ترامپ بود، از ابطال انتخابات 2020 امتناع کرد و اکنون با انتقاد از اقدامات ضد دموکراتیک رئیس جمهور سابق در سخنرانی های کمپین انتخاباتی در ایالت های زودهنگام کار می کند. آقای پمپئو در زمان حضور در دولت متواضع بود (یک سفیر سابق در مورد او گفت: «او مانند موشکی است که در جستجوی گرما برای اردوگاه ترامپ است»)، اما از آن زمان به دنبال ایجاد فاصله از این نزدیکی ناخوشایند بوده است. او همچنین مقدار قابل توجهی از وزن خود را از دست داده است – که توسط برخی به عنوان نشانه ای از قصد جدی دیده می شود.

تقریباً یک سال قبل از گردهمایی حزبی آیووا، واضح است که آقای ترامپ نامزدی بی دردسری را که شاید انتظارش را داشت به دست نخواهد آورد. نمایش ضعیف نامزدهای مورد حمایت ترامپ در انتخابات میان دوره ای نشان می دهد که رای دهندگان دیگر تحت فشار او نیستند. قدرت اولیه در نظرسنجی‌ها برای آقای دیسانتیس، که بسیاری از ایده‌های رئیس‌جمهور سابق را بدون ایجاد چنین تهدیدی برای دموکراسی به اشتراک می‌گذارد، به آسیب‌پذیری آقای ترامپ اشاره می‌کند – که ممکن است بسیاری از افراد امیدوار را برای پیوستن به این مبارزه وسوسه کند.

با این حال، هر چه رقابت شلوغ‌تر شود، ایستادن در مقابل آقای ترامپ برای هر رقیب سخت‌تر خواهد بود. بنابراین، بسیاری از بزرگان حزب مایلند که مبارزه را در سریع ترین زمان ممکن کاهش دهند. آنها نگرانند که اگر ترامپ نامزدی را به دست آورد، بایدن در یک مسابقه مجدد او را شکست دهد.

به نظر می رسد ثروتمندترین حامیان مالی این حزب بیشتر از رقبای سیاسی ترامپ مایل به کنار گذاشتن آقای ترامپ هستند. شبکه کوچ قصد حمایت از او را ندارد. بلک استون مدیر عاملاستیو شوارتزمن و بنیانگذار Interactive Brokers، توماس پیترفی، که با هم تقریباً 60 میلیارد دلار ارزش دارند، نیز از او خسته شده اند. کن گریفین، رئیس سیتادل، که بیش از 100 میلیون دلار به نامزدهای میان دوره ای اهدا کرد، از آقای دیسانتیس حمایت کرده است.

چنین سرمایه‌دارانی می‌دانند که با کمک به خانم هیلی و کم‌رنگ کردن مخالفت‌ها با آقای ترامپ، می‌توانند حزب را در معرض خطر قرار دهند. این ممکن است نامزدی او را کوتاه مدت کند. حتی در کارولینای جنوبی، او می‌تواند با رقابت سخت تیم اسکات، تنها سناتور جمهوری‌خواه سیاه‌پوست کشور روبرو شود. او احتمالاً می‌تواند به عنوان معاون رئیس‌جمهور با بلیط شخص دیگری به کاخ سفید برود (اگرچه رقبای این جایگاه می‌توانند Kari Lake، آتش‌نشان آریزونا، و کریستی نوم، فرماندار داکوتای جنوبی باشند). در سال 2017 خانم هیلی گفت که کفش‌های پاشنه‌دار را نه برای مد می‌پوشد، بلکه به این دلیل که اگر چیزی اشتباه می‌بیند بتواند «هر بار آن‌ها را لگد بزند». از آن زمان تاکنون در حزب جمهوری خواه اشتباهات زیادی صورت گرفته است. مشکل اینجاست که خانم هیلی و بسیاری از همکارانش ظاهراً از لگد زدن دست کشیده اند. ■

برای پوشش بیشتر ریاست‌جمهوری جو بایدن، از مرکز اختصاصی ما دیدن کنید و تغییرات در رتبه‌بندی محبوبیت او را دنبال کنید. با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید.