مبازی های OST مرغ سهام تریلیون دلاری ندارد. آمریکا، زمانی که جمهوری‌خواهان در کنگره با یک رئیس‌جمهور دموکرات بر سر سقف بدهی روبرو می‌شوند، استثنایی است. این محدودیت قانونی در میزان بدهی صادر شده توسط خزانه داری به طور دوره ای افزایش می یابد – اما هرگز به اندازه ای نیست که از بن بست مکرر جلوگیری شود. بدون یک توافق سیاسی دو حزبی برای افزایش سقف، آمریکا در قلمرو خطرناکی قرار خواهد گرفت و دچار نکول بیهوده می شود.

در 19 ژانویه، جانت یلن، وزیر خزانه داری، اعلام کرد که کشور به حداکثر بدهی خود (31.381 تریلیون دلار) رسیده است و او شروع به انجام “اقدامات فوق العاده” – ترفندهای حسابداری مانند به تعویق انداختن سرمایه گذاری های بازنشستگی برای حفظ پول نقد کرده است. این اقدامات که تبدیل به روتین شده است، چندین ماه قبل از رسیدن فاجعه خریداری می شود که به آن «ایکس-تاریخ”. آخرین تماس نزدیک، در سال 2011، زمانی که باراک اوباما رئیس جمهور بود و جو بایدن معاون رئیس جمهور بود، تنها چند روز به پایان رسید، بازارهای سهام را به وحشت انداخت و باعث شد یک آژانس رتبه بندی اعتبار دولت فدرال را کاهش دهد. بن بست 2023 ممکن است به همان اندازه دراماتیک باشد.

جمهوری خواهان که به تازگی کنترل مجلس نمایندگان را به دست گرفته اند، می گویند که نمی توانند از مخارج سرسام آور تبعیت کنند و باید آن را مهار کنند. این نگرانی عمیق اپیزودیک است. زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور شد، سقف بدهی با حمایت جمهوری خواهان سه برابر افزایش یافت و بدهی ملی در دوره او 8 تریلیون دلار افزایش یافت (3.2 تریلیون دلار آن قبل از شروع هزینه های ناشی از کووید در سال 2020 بود). این افزایش ها به ویژه بحث برانگیز نبودند و کاخ سفید نیز همین آرزو را برای این مورد دارد. «افزایش سقف بدهی یک مذاکره نیست. دبیر مطبوعاتی آقای بایدن در بیانیه ای که در 20 ژانویه منتشر شد، گفت: این وظیفه این کشور و رهبران آن است که از هرج و مرج اقتصادی اجتناب کنند.

اما ممکن است به این سادگی نباشد. بعید است جمهوری خواهان اجازه دهند اهرم فشار خود بر آقای بایدن از بین برود. کوین مک کارتی با قول دادن امتیازات زیادی به تندروها، از جمله تعهد به نزول افراطی بر سر سقف بدهی، جایگاه خود را به عنوان رئیس مجلس فسخ کرد. آقای مک کارتی قول داده است در ازای افزایش سقف بدهی، کاهش هزینه ها را تضمین کند و متعهد شده است که کشور را در مسیر یک بودجه متعادل در یک دهه قرار دهد. رئیس مجلس به عنوان بخشی از معامله اش برای رسیدن به قدرت، باید اجازه مانور پارلمانی را می داد که برکناری او را آسان تر می کرد. آقای مک کارتی ممکن است نتواند به وعده های خود عمل کند، در این صورت حزب خودش می تواند در سال اول به ریاست جمهوری خود پایان دهد.

این امر سرمایه‌داران، وکلا و مقامات را وادار می‌کند تا روی چیزهای غیرقابل تصور تمرکز کنند. نقطه شروع چنین برنامه‌ریزی اضطراری این است که یک نکول دولتی فاجعه‌بار خواهد بود: سهام سقوط می‌کند، هزینه‌های استقراض افزایش می‌یابد، رشد آسیب می‌بیند و وضعیت دلار به‌عنوان ارز غالب جهان متزلزل می‌شود. هر راهی برای جلوگیری از این سلسله بلایا شایستۀ توجه است. مشکل، متأسفانه، این است که هر راه‌حل پیشنهادی دارای اشکالات شدید – احتمالاً غیرقابل اجرا – است.

با تفکر جادویی شروع کنید. طبق قانون، خزانه داری مجاز است سکه های پلاتین را برای اهداف یادبود در هر ارزشی ضرب کند. یکی از پیشنهادات، احتمالاً طنزآمیز، ضرب سکه پلاتین 1 تریلیون دلاری و سپرده گذاری آن در فدرال رزرو است. سپس فدرال رزرو به حساب خزانه داری اعتبار می دهد و در نتیجه به آن اجازه می دهد تا بدون محدودیت سقف بدهی به تجارت خود ادامه دهد – و آمریکایی ها همیشه با خوشحالی زندگی خواهند کرد. جنبش #MintTheCoin، همانطور که در شبکه های اجتماعی شناخته می شود، حمایت برخی از قانونگذاران در سمت چپ حزب دموکرات را به دست آورده است. اکثر متفکران جدی، از جمله خانم یلن، آن را به عنوان یک حقه رد کرده اند. به این دلیل است که پیامدهای اقتصادی آزاردهنده خواهد بود. این به معنای درآمدزایی از بدهی است: فدرال رزرو مستقیماً به دولت کمک مالی می کند. و چه چیزی دولت‌های آینده را از ضرب سکه‌های بیشتری برای پرداخت هزینه‌های طرح‌های حیوانات خانگی خود، اعم از کمک‌های نقدی یا کاهش مالیات، باز می‌دارد؟ این امر می تواند دستور العملی برای بی پروایی مالی و در نهایت تورم بی بند و بار باشد.

پیشنهاد دوم، که تقریباً به همان اندازه دیوانه کننده به نظر می رسد، این است که خزانه داری اوراق قرضه با بهره فوق العاده منتشر کند. از آنجایی که فقط ارزش اسمی اوراق در حد بدهی حساب می شود، خزانه داری در تئوری می تواند اوراق قرضه یک ساله به ارزش 1 میلیارد دلار را با نرخ بهره 105 درصد به دو برابر ارزش اسمی آن بفروشد (از آنجایی که نرخ رایج بازار نزدیکتر است. به 5 درصد. این به خزانه داری اجازه می دهد تا 2 میلیارد دلار بودجه جمع آوری کند اما تنها یک میلیارد دلار به بدهی ملی اضافه کند. اگرچه هوشمندانه، چنین شیطنت آمیزی نشان می دهد که زیربنای سیاسی اقتصاد آمریکا متزلزل است و چشم انداز نگران کننده ای برای بازارها است.

راه حل پیشنهادی نهایی قانونی تر است. برخی استدلال می کنند که ماده ای که معمولاً نادیده گرفته می شود متمم چهاردهم قانون اساسی راه حلی برای بن بست بدهی ارائه می دهد. در یک بخش بیان می کند که اعتبار بدهی عمومی آمریکا “نباید زیر سوال رفت”. این به اندازه کافی ساده به نظر می رسد: خزانه داری فقط می تواند اوراق قرضه را بدون سرپیچی از سقف بدهی منتشر کند. اما مخالفان این تفسیر را به چالش می کشند و پرونده ای را تشکیل می دهند که تقریباً به طور قطع راه خود را به دیوان عالی خواهد رساند. شمشیر داموکلس همچنان وجود داشت، اما 9 قاضی از آن استفاده می کردند. یک حکم نامطلوب به این معنی است که تمام اوراقی که در سرپیچی از سقف بدهی منتشر می‌شوند، می‌توانند بی‌اعتبار تلقی شوند، و ناگهان خزانه‌داری را از استقراض قطع کرده و آن را برای نبردی عظیم با سرمایه‌گذارانی که کاغذهای بی‌ارزش در دست دارند، راه اندازی کنند.

صرف احتمال چنین حکمی احتمالا سرمایه گذاران را به وحشت می اندازد. همین امر را می توان در مورد سکه پلاتین و اوراق قرضه با بهره بالا نیز گفت: تردید در مورد قانونی بودن آنها حتی به عنوان راه حل کارایی آنها را کمتر می کند. مایا مک گینیاس از کمیته بودجه فدرال مسئول، یک اتاق فکر، می گوید: «هیچ یک از این ایده ها اعتماد کافی را برای بازارها ایجاد نمی کند تا آرام بمانند. روهیت کومار می‌گوید: «اگر هر یک از آن‌ها واقعاً قابل دوام بود، ما در سال 2011 روی هر یک از آنها می‌کشیدیم. پwسی، یک شرکت حسابداری که یک دهه پیش به عنوان دستیار سنای جمهوری خواه در دوران افتضاح سقف بدهی خدمت می کرد.

برخی با خوش بینانه استدلال می کنند که دولت می تواند سقف بدهی را به شیوه ای منظم بشکند. وزارت خزانه داری می تواند اولویت را به پرداخت های مهم، به دارندگان اوراق قرضه و برنامه های اساسی مانند مدیکر بدهد و در نتیجه از نکول دولت جلوگیری کند. اما پرداخت بدهی مانند مکانیک کوانتومی نیست: شما نمی توانید همزمان در دو حالت جهان باشید. سرمایه گذاران خارجی همچنان باید با این واقعیت روبرو شوند که آمریکا دیگر به تعهدات خود در قبال شهروندان خود عمل نمی کند. بازارها باید با آسیب اقتصادی مقابله کنند: درآمدهای مالیاتی تنها حدود چهار پنجم هزینه های دولت را پوشش می دهد. توقف ناگهانی یک پنجم دیگر شبیه به حذف 5 درصد از آن خواهد بود تولید ناخالص ملی یک شبه، آمریکا را در مسیر رکود اقتصادی قرار می دهد.

این نشان می دهد که تنها راه، یک مذاکره سیاسی کبود است. هیچ راهی برای بهبود مسیر مالی آمریکا بدون تجدید ساختار برنامه های استحقاق آن وجود ندارد، چیزی که برخی جمهوری خواهان به آن علاقه دارند و دموکرات ها هرگز آن را نخواهند پذیرفت. نتیجه ممکن است این باشد که نوع ریاضت اقتصادی که سال‌های اوباما را گرفتار کرده بود، بازگردد. در حال حاضر هیچ یک از طرفین انگیزه ای برای عقب نشینی ندارند. فاجعه قریب الوقوع بازار ممکن است تنها عامل محرک باشد، اگرچه تا چند ماه آینده نخواهد رسید. مرغ تریلیون دلاری هنوز زمان زیادی دارد.■

برای پوشش بیشتر ریاست‌جمهوری جو بایدن، از مرکز اختصاصی ما دیدن کنید و تغییرات در رتبه‌بندی محبوبیت او را دنبال کنید. با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید.