افرام بیرون، دبیرستان متروپولیتن هیرش، در گریت گراند کراسینگ، محله ای در جنوب شیکاگو، مثل همیشه باشکوه به نظر می رسد. ساختمان زیبای آن، که در اواسط دهه 1920 با آجر قرمز با برجک‌هایی در سفال مایل به قرمز ساخته شد، بیشتر یک بلوک شهر را اشغال کرده است. مشکل از درون است. این مدرسه که برای 1100 دانش آموز ساخته شده است، فقط 113 کتاب دارد. این برای ارائه آموزش گسترده بسیار کم است. ماریا اونز، وکیلی که در شورای مدرسه داوطلب است، می‌گوید: «آن‌ها حتی بودجه کافی برای داشتن کلاس‌های کامل ندارند. اگرچه مدرسه توانسته است یک برنامه تئاتر را آغاز کند، اما دیگر فعالیت های فوق برنامه وجود ندارد. استخر و اتاق موسیقی از کار افتاده است.

هیرش یکی از ده‌ها مدرسه در سراسر شیکاگو است، که عمدتاً در سمت‌های غربی و جنوبی قرار دارند، که با مشکل ثبت‌نامی روبه‌رو هستند. اگرچه مدارس در سرتاسر آمریکا دانش‌آموزان خود را از دست می‌دهند، اما در شیکاگو، این مشکل تا حدی به دلیل سیاست‌های شهر و تا حدودی به دلیل جداسازی نژادی عمیقاً ریشه‌دار آن است. انتخابات شهردار شیکاگو – که دور دوم آن در 4 آوریل برگزار می شود – تاکنون تقریباً به طور انحصاری بر روی مشکل جرم و جنایت متمرکز بوده است. با این حال هر دو نامزد دارای پیشینه تحصیلی هستند. پل والاس مدیر اجرایی سابق مدارس دولتی شیکاگو است. براندون جانسون معلم سابق مدرسه دولتی است که توسط اتحادیه معلمان حمایت می شود. و آموزش سابقه ای دارد که سیاستمداران شیکاگو را زیر پا گذاشته است.

استفانی فارمر، استاد دانشگاه روزولت، می‌گوید مشکل اساسی «تولید بیش از حد مدارس» است. در سال 2006، هیرش هنوز تقریباً 900 دانش آموز را آموزش می داد. اما از آن زمان، ده‌ها مدرسه چارتر جدید باز شده‌اند، حتی با کاهش تعداد کودکان در سن مدرسه، به‌ویژه در محله‌های اکثریت سیاه‌پوست مانند گراند کراسینگ. نتیجه این است که تعداد دانش‌آموزان برای دور زدن بسیار کم است. و از سال 2017، پول به مدارس به ازای هر دانش آموز توزیع شده است. این بدان معناست که مدارسی که کوچک می شوند همیشه باید کاهش دهند. معلمان اخراج می شوند. کلاس ها و فعالیت های اختیاری لغو می شوند. گاهی اوقات کلاس های گروه های سال مختلف حتی با هم ترکیب می شوند. در سال 2019، خانم فارمر محاسبه کرد که بیشتر مدارسی که بودجه کافی ندارند در شهر در محله‌هایی با اکثریت سیاه‌پوست هستند.

با این حال پول تنها بخشی از مشکل است. اگرچه، بر روی کاغذ، بودجه به دنبال تک تک دانش‌آموزان است، کمک‌های مالی «برابر» از ناحیه مدرسه به این معنی است که مدارس کوچک‌تر در واقع هنوز هم بیشتر دریافت می‌کنند. به لطف درآمدهای مالیات بر دارایی بالاتر و پول نقد فدرال برای کمک به بیماری همه گیر، اینها از زمان همه گیری افزایش یافته است. به عنوان مثال، بر اساس ارقام ایالتی، در سال 2022، هیرش به طور مستقیم به ازای هر دانش آموز 42000 دلار خرج کرد، در حالی که به طور کلی در منطقه مدرسه شیکاگو 17000 دلار بود. آندریا زایاس، که در یک مدرسه ابتدایی منشور تدریس می‌کند، می‌گوید: «هزینه‌های اضافی اساساً همان چیزی است که در حال حاضر مدارس را کنار هم نگه می‌دارد».

اما برای جلوگیری از از دست دادن دانش آموزان مدارس کافی نیست. مدرسه ای با فقط 100 دانش آموز تقریباً به همان تعداد سرایدار، نگهبان و کتابدار نیاز دارد که مدرسه ای با 1000 دانش آموز، به این معنی که حتی بودجه های بسیار زیاد برای هر دانش آموز همیشه دور از دسترس نیست. همچنین پول نقد نمی تواند این مشکل را حل کند که بچه های کافی برای یک تیم ورزشی وجود ندارد. بر اساس داده های گردآوری شده توسط یک وب سایت ChalkBeat، از سال 2018 تا 2022 دبیرستان هایی با کمتر از 250 دانش آموز یک سوم ثبت نام خود را از دست دادند. مدارس بزرگتر اندکی رشد کردند.

راه حل واضح این است که مدارس را تجمیع کنیم—تخصیص مجدد برخی از ساختمان ها و بستن برخی دیگر. با این حال از نظر سیاسی دشوار است. از سال 2013، رام امانوئل، شهردار سابق شیکاگو، 50 مدرسه را تعطیل کرد که عمدتاً برای صرفه جویی در هزینه بود. اما عواقب ناخواسته ای داشت. دانش‌آموزانی که نقل مکان می‌کردند، گاهی متوجه می‌شدند که در مدارسی که به آنجا می‌آمدند توسط گروه‌های تبهکار مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند. تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه شیکاگو نشان می‌دهد که افرادی که نقل مکان کرده‌اند، حداقل در ابتدا، نمرات آزمون‌هایشان را کاهش می‌دهند. دانیل آنلو از آموزش و پرورش Kids First Chicago می گوید همه اینها بسیاری از رای دهندگان سیاه پوست را متقاعد کرد که تعطیلی ها صرفاً راهی برای حذف پول از محله های در حال حاضر آنهاست NGO

تاکنون هیچ یک از نامزدهای شهرداری مشخص نکرده اند که چه خواهند کرد. طرح آموزشی آقای جانسون استدلال می‌کند که خدمات اجتماعی بیشتری باید در ساختمان‌های مدارسی که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند مستقر شوند تا به تقسیم بار نگهداری و کارمندان آنها کمک کنند. این می تواند مفید باشد، اما بعید است که کافی باشد. آقای والاس گفته است که به انتخاب مدرسه متعهد است، اما توضیح نداده است که چه اتفاقی باید برای مدارسی بیفتد که والدین از انتخاب آن سرباز می زنند. هر دوی آنها ممکن است امیدوار باشند که از این مشکل طفره بروند: در سال 2025، کنترل مدارس به هیئت مدیره مدرسه 21 نفره واگذار خواهد شد، که تا سال 2027 به طور کامل انتخاب خواهند شد، بدون اینکه شهردار مشارکت داشته باشد.

با این حال، مشکل فوری تر از این است. قرارداد جدید معلمان قرار است سال آینده مورد مذاکره قرار گیرد و معلمان احتمالاً برای افزایش دستمزد تلاش خواهند کرد (اگرچه بیش از یک سوم در حال حاضر بیش از 100000 دلار درآمد دارند). یک سیاهچاله در طرح بازنشستگی شهرداری شیکاگو (که کارکنان غیر آموزشی مدارس را پوشش می دهد) ممکن است از بودجه مدارس پر شود. و بچه‌ها در حال تلاش برای جبران تعطیلی مدارس همه‌گیر هستند. فقط یک پنجم دانش‌آموزان دبیرستانی شیکاگو می‌توانند ریاضیات را در سطح کلاس مناسب خود بخوانند و انجام دهند، نرخی به مراتب کمتر از سال 2019. هر کسی که در انتخابات پیروز شود ممکن است متوجه شود که پس از ماه‌ها صحبت در مورد جرم و جنایت، آموزش در واقع چیزی است که تعریف می‌کند. اولین ترم آنها ■

با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید.