پمردم صف کشیدند دیوارها در اتاق شنوایی پر شده درهای دوتایی در عقب مدام باز و بسته میشدند که ترافیک به داخل و خارج جریان داشت. بزرگترها زمزمه کردند، برخی از بچه های کوچک ناله کردند. مردی سنگین با لباس سبز روشن تی-پیراهن با بوی شدید لباس های شسته شده مرطوب شانه به شانه با خبرنگار شما نشسته بود. هنگامی که قانونگذاران دموکرات صحبت کردند، او نزدیک تر شد و با نارضایتی زمزمه کرد. آشفتگی از هر دو طرف محسوس بود. فلوریدا در شرف تصویب اولین لایحه کوپن مدارس سراسری در سراسر ایالت بود و ریسک آن بالا بود.
در 27 مارس، فرماندار فلوریدا، ران دیسانتیس، لایحهای را امضا کرد که به خانوادهها اجازه میدهد تا حدود 8000 دلار از بودجه آموزش ایالتی را که معمولاً به مدارس دولتی اختصاص داده میشود، بردارند و از آن برای مدارس خصوصی، مدارس مذهبی یا حتی مدارس خانگی استفاده کنند. فلوریدا اولین ایالتی نیست که این کار را انجام می دهد. قانون مشابهی در سال گذشته در آریزونا و در چند ماه گذشته در آرکانزاس، آیووا و یوتا تصویب شد. ایندیانا، اوکلاهاما و تگزاس همگی اسکناس های مشابهی در دست کار دارند. به گفته مرکز اولویتهای بودجه و سیاست، نیمی از ایالات در حال بررسی قوانین جدید برای گسترش این سیاستها هستند.
حدود 10 درصد از دانشآموزان در مدارس خصوصی در آمریکا تحصیل میکنند که نسبت به بریتانیا بیشتر است، که اغلب به عنوان یک امر دور از ذهن تلقی میشود. و تعداد آنها ممکن است در حال افزایش باشد. طرفداران کوپن ها استدلال می کنند که آنها به والدینی که کمتر ثروتمند هستند، همان انتخاب هایی را می دهند که والدین کودکان در Andover و Choate. مفهوم کوپن مدرسه در دهه 1950 از میلتون فریدمن سرچشمه گرفت، سپس دوباره در دهه 1990 و اوایل دهه 2000 مورد استفاده قرار گرفت. اولین برنامه آن دوره توسط خانوادههای سیاهپوست در میلواکی تشویق شد که به دنبال مدرسهای تحت مدیریت سیاهپوستان بودند که امیدوار بودند بهتر از مدرسهای که از نظر نژادی ادغام شده بود، عمل کند. به جای آن کوپن داده شد. در دهه 2010 چندین طرح در سراسر ایالت در آریزونا، فلوریدا و جاهای دیگر ریشه دوانید.
اکنون موج جدیدی در حال ایجاد است، این بار در پاسخ به جنگ های فرهنگی. در ژوئیه 2021، بتسی دیووس، وزیر سابق آموزش و پرورش در دوره دونالد ترامپ، نظری را برای فاکس نیوز نوشت که در آن استدلال کرد که این طرحهای مالی میتواند «کودکان را از تلقین نژادی رهایی بخشد». اسکایلار زاندر از Americans for Prosperity، یک گروه مدافع محافظهکار، میگوید این بیماری همهگیر والدین را از آنچه در کلاسهای مدرسه دولتی رخ میداد بیدار کرد.
هر چند یک مشکل وجود دارد. شواهد دال بر اثربخشی این برنامه ها ضعیف است. تعداد مطالعات، که بسیاری از آنها به جهات مختلف اشاره می کنند، می تواند تحقیق را مختلط به نظر برساند. اما آنها را به کارآزماییهای تصادفی کنترلی برای اندازهگیری پیشرفت تحصیلی محدود کنید، که در مجلات برتر منتشر شده است، و داستان روشن است. طرحهای کوپن در دهههای 1990 و 2000 عملکرد خوبی داشتند. این برنامه در میلواکی در مقایسه با بچههای مدرسه دولتی که پشت سر گذاشتند، تأثیر مثبتی بر نمرات ریاضی دانشآموزان داشت. یک برنامه جداگانه در واشنگتن، دی سی، در طول دهه 2000 نیز تأثیر مثبتی بر خواندن داشت.
متأسفانه، این طرح ها از آن زمان تاکنون عملکرد ضعیفی داشته اند. یک دهه بعد، دی سی این برنامه نمرات بدتری در ریاضیات ایجاد کرد. در طرح ایالتی لوئیزیانا، دانشآموزانی که کوپنهایی را برای مدرسه خصوصی دریافت میکردند، نمرات امتحانی در ریاضیات داشتند که 0.4 انحراف معیار کمتر از همسالانشان در مدرسه دولتی بود. جاشوا کاون، که در زمینه سیاست آموزشی در دانشگاه ایالتی میشیگان تحقیق میکند، میگوید: «ما هرگز چیزی به این فاجعهبار بد پیدا نکردهایم. این تقریباً دو برابر میزان از دست دادن یادگیری از کووید-19 و طوفان کاترینا بود.
چرا طرح های اخیر اینقدر ضعیف عمل کرده اند؟ یک دلیل می تواند این باشد که موارد قبلی تمرکز بیشتری داشتند. هم میلواکی و هم دی سی‘ها محدود به خانواده های کم درآمد بودند. ابتکار میلواکی از سال 1990 تا 1994 تنها به 1 درصد از کل جمعیت مدارس دولتی محدود شد و تا سال 1995 فقط 12 مدرسه خصوصی در آن شرکت کردند. اولین سیاست کوپن در سراسر ایالت، که در سال 1999 در فلوریدا در زمان فرماندار وقت جب بوش اجرا شد، محدود به کودکان در مدارس شکست خورده بود. (دو مدرسه واجد شرایط بودند و تنها 58 دانش آموز در سال اول شرکت کردند.)
پاتریک ولف از پروژه نمایش انتخاب مدرسه در دانشگاه آرکانزاس میگوید: این برنامههای جدیدتر ممکن است با “چالش مقیاسبندی” سروکار داشته باشند. قانون فعلی فلوریدا به دانش آموزان معلول، کودکان تحت سرپرستی و خانواده هایی با درآمد خانواده 120000 دلار در سال یا کمتر اجازه می دهد واجد شرایط باشند. سال گذشته حدود 200000 فلوریدیایی شرکت کردند. قانون جدید به هر خانواده ای اجازه می دهد تا از پول دولتی برخوردار شود، حتی آنهایی که هرگز از سیستم مدارس دولتی استفاده نکرده اند. سیاست جهانی آریزونا در حال حاضر اندازه برنامه کوپن خود را تقریباً چهار برابر کرده است.
مدارس دولتی نیز در طول 20 سال گذشته بهبود یافته اند و بهترین کار را برای مدارس خصوصی دشوارتر کرده است. به استثنای از دست دادن یادگیری کووید-19، نمرات امتحانات ملی از دهه 1990 به طور پیوسته به سمت بالا افزایش یافته است. البته برخی از مدارس خصوصی عالی هستند. اما این موارد معمولاً بیش از حد مجاز هستند. بسیاری از کودکانی که والدینشان از کوپنها استفاده میکنند، با آنچه دکتر کوئن «مدارس خصوصی زیربنایی» میخواند، باقی میمانند، برخی در مراکز خرید قدیمی و کلیساهای در حال فروپاشی.
شاید چون شواهد بسیار ناچیز هستند، قوانین کوپن در فلوریدا و آریزونا برای اندازهگیری پیشرفت تحصیلی ضعیف هستند. علاوه بر این، در حال حاضر مزایای این طرح ها عمدتاً نصیب خانواده های ثروتمند می شود. در آریزونا، 51 درصد از دریافت کنندگان از خارج از سیستم مدارس دولتی می آیند و تقریباً نیمی از آنها در ثروتمندترین مناطق زندگی می کنند. حتی آقای دیسانتیس نیز در مورد یک طرح جهانی ملاحظاتی داشت: “اگر خانواده ای با درآمد بسیار بالا دارید، آنها انتخاب مدرسه دارند.” آنها لزوماً نیازی به واجد شرایط بودن ندارند [universal] برنامه.” به هر حال لایحه را امضا کرد.■
سیاصلاح (1 آوریل 2023): نسخه قبلی این مقاله به مطالعه طرحهای بورسیه اعتباری مالیاتی به عنوان شواهدی مبنی بر اینکه چنین برنامههایی به نفع دریافتکنندگان ثروتمند است، اشاره کرد. در واقع این مطالعه نشان می دهد که آنها به نفع اهداکنندگان ثروتمند هستند. مرجع حذف شده است.
با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید.