بوقتی او رئیس دفتر رئیس‌جمهور بیل کلینتون بود، جان پودستا عکسی از رئیس‌جمهور را که در پشت صحنه پس از اجرای زیگفرید و روی، یک جفت جادوگر لاس‌وگاس، دستش را برای نوازش یک ببر سفید بزرگ دراز می‌کرد، روی دیوارش نگه داشت. به نظر می‌رسید که این عکس در خدمت ترکیب خاص آقای پودستا از انگیزه‌های خشن و تقریباً احمقانه و حس شوخ‌طبعی است. او آن را نگه داشت تا به خود یادآوری کند که او بزرگترین اشتباه خود را می نامد: اجازه دادن به رهبر جهان آزاد در آغوش گرفتن یک جانور انسان خوار.
مرورگر شما پشتیبانی نمی کند
آقای کلینتون را به خاطر میل خاصی به ریسک در زندگی خصوصی به یاد می آورند – او فقط باید ببر لعنتی را نوازش می کرد – اما به خاطر سیاست گذاری محتاطانه و متفاوت. با این حال او می خواست به شیوه فرانکلین دلانو روزولت جسور باشد. آقای کلینتون به قربانی کردن برنامه‌های خود برای استفاده از برنامه‌های دولتی برای ایجاد میلیون‌ها شغل از طبقه متوسط در قربانگاه کاهش کسری بودجه پایان داد. او در سال 1993 به آقای پودستا و سایر کارمندانش گفت: «امیدوارم همه شما آگاه باشید که ما همه جمهوریخواهان آیزنهاور هستیم. ما اینجا جمهوریخواهان آیزنهاور هستیم و با جمهوریخواهان ریگان می‌جنگیم. ما طرفدار کسری کمتر و تجارت آزاد و بازار اوراق قرضه هستیم. این عالی نیست؟»
رئیس جمهور بعدی دموکرات، که آقای پودستا بعدی بود، خود را در همان جلیقه تنگ دید. باراک اوباما برنامه مراقبت های بهداشتی خود را دریافت کرد، اما احتمالا هرگز به وعده خود مبنی بر ایجاد 5 میلیون شغل سبز برای تقویت طبقه متوسط عمل نکرد. با این حال، هیچ کس نمی تواند مطمئن باشد، زیرا نه تنها آن برنامه تسلیم کاهش بودجه شد، بلکه برنامه شمارش چنین مشاغل نیز تسلیم شد.
اکنون آقای پودستا در حال خدمت به سومین رئیس جمهور دموکرات است. اما این بار او جاه‌طلبی‌های رئیس‌جمهور و جاه‌طلبی‌های خودش را کاهش نمی‌دهد تا اجماع ضعیفی درباره نقش دولت داشته باشد. در عوض، آقای پودستا قصد دارد با اجرای قانون کاهش تورم، اقتصاد انرژی آمریکا را متحول کند، که او آن را «بزرگترین لایحه آب و هوا و انرژی پاک تصویب شده در تاریخ ایالات متحده» می‌نامد – و به نظر من منصفانه است که بگوییم، احتمالاً بزرگترین تاریخ جهان.» این قانون 369 میلیارد دلار را برای سرمایه گذاری در مشوق ها و کمک های مالی طی ده سال متعهد می کند که بیش از دو برابر 150 میلیارد دلاری است که اوباما امیدوار بود هزینه کند اما قادر به انجام آن نبود. این در بالای دو مداخله غول پیکر دیگر در اقتصاد قرار می گیرد، قوانین بازسازی زیرساخت ها و حمایت از صنعت نیمه هادی.
آقای پودستا در پاسخ به این سوال که آیا تغییر ایدئولوژیک در حزب، یا تغییر در بافت سیاسی، جو بایدن را آزاد کرده است تا اینقدر قدرتمند در اقتصاد مداخله کند، می گوید: «من فکر می کنم دنیا تغییر کرده است. او می‌گوید که هر دو طرف توجه کافی به استراتژی صنعتی نداشتند و آمریکا را بیش از حد به زنجیره‌های تامینی که از چین و سایر کشورهای مستبد می‌گذرد وابسته کرد. مواجهه با بحران آب و هوا اجتناب ناپذیر شده بود. و آمریکایی ها «در مورد این واقعیت که دولت یک استراتژی اقتصادی دارد که به آنها مربوط می شود، بدبین شده بودند». او می گوید که آقای بایدن توانست این رشته ها را به هم ببافد. جای تعجب است که از بین این سه رئیس جمهور، آقای بایدن، یک مرکزگرای غریزی و معامله‌گر قانون‌گذار، این شانس را پیدا می‌کند که به ردای روزولت دست پیدا کند. اما، پس، او همیشه هنرمند ممکن بوده است. آقای پودستا می‌گوید: «او چه کسی است، چه فکری می‌کند، و چه تجربیاتی داشته است، در این لحظه ملاقات کرد.
آقای پودستا در 74 سالگی یکی از متخصص ترین سیاست گذاران دموکرات و مبارزان سیاسی زخم خورده است. ریشه‌های او از حزب دموکرات دو ساحلی و نخبه‌گرای امروزی تا بهارهای پوپولیستی آن می‌رسد: او در شیکاگو بزرگ شد، پسر یک کارگر کارخانه که یک سال دبیرستان را به پایان رساند. او وکیل شد و سال ها در کاپیتول هیل کار کرد. او مرکز پیشرفت آمریکا را تأسیس کرد و اداره کرد.کلاه لبه دار) یک اتاق فکر لیبرال، قبل از بازگشت به دولت در دوره آقای اوباما. او در سال 2016 کمپین شکست خورده هیلاری کلینتون را اداره کرد و سپس به آن بازگشت کلاه لبه دار قبل از اینکه آقای بایدن یک بار دیگر او را بازگرداند. او خود را «بوکسور بدی می‌داند که آنقدر احمق است که نمی‌تواند زمین بخورد».
جمهوری خواهان آقای پودستا را یک حزب بی رحم و هزینه های آب و هوایی را به عنوان یک هدف بزرگ برای تحقیق می دانند. این کتابی است که آقای پودستا می‌داند و به نظر می‌رسد در فهرست نگرانی‌های او بسیار پایین‌تر است. او چندان نگران نیست که جمهوری خواهان برای تضعیف خود قانون آب و هوا قانون وضع کنند. پروژه‌های جدید در حال انجام است، زیرا صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری را بر خلاف افق ده ساله قانون آغاز کرده است. مارجوری تیلور گرین، نماینده جمهوری خواه از جورجیا، گرمایش جهانی را برای کره زمین سالم خوانده است، اما او مشاغل جدیدی را که در یک نیروگاه خورشیدی در منطقه خود قرار دارد جشن گرفته است. آقای پودستا پیش بینی می کند: “این ریشه خواهد گرفت و ریشه کن کردن آن بسیار سخت خواهد بود.”
ببر کنار دم
به نظر می رسد که او خیلی بیشتر نگران این است که چگونه چنین پروژه هایی در زمانی که صنعت ساخت و ساز آمریکا می گوید صدها هزار شغل در حال حاضر خالی مانده اند، کارگران پیدا می کنند. این قانون برای شرکت‌هایی که از کارآموزان معتبر استفاده می‌کنند، پاداشی در نظر می‌گیرد، که ممکن است باعث شود کسب‌وکارها با اتحادیه‌ها همکاری کنند تا زنان و اقلیت‌هایی را آموزش دهند که در غیر این صورت ممکن است در مشاغل جدید فرصتی نداشته باشند.
یکی دیگر از دردسرهای آقای پودستا، شکست لایحه ای برای ساده کردن روند دریافت مجوز برای انرژی پاک بود. این امر دولت‌های ایالتی و محلی را با اقتدار مسدودکننده فوق‌العاده مواجه کرده است. هزاران پروژه در انتظار مجوز برای اتصال به ده ها شبکه برق آمریکا هستند، شبکه هایی که به اندازه کافی قوی نیستند تا همه منابع جدید برق را در خود جای دهند. در اولین هفته کار خود، آقای پودستا با جنیفر گرانهولم، وزیر انرژی، نشست و هر پروژه بزرگ را برای شناسایی تنگناها بررسی کرد. در کاخ سفید و در داخل کابینه، مقامات ارشد آقای بایدن متعهد هستند که ضرب الاجل ها را پروژه به پروژه تعیین کنند. او می گوید: «این به طور سنتی یک اولویت سیاسی نبوده است. هیچ چیز بهتر از مدیریت نیست.
نسل‌های دموکرات آرزوی فرصتی را داشتند که آقای بایدن از آن استفاده کرد، تا ثابت کند دولت می‌تواند نیروی قوی برای خیر در زندگی همه آمریکایی‌ها باشد. از یک بوروکراسی نادیده گرفته شده اگر نگوییم مورد سوء استفاده قرار گرفته است، او ممکن است حدود دو سال فرصت داشته باشد تا این کار را انجام دهد. ■
از لکسینگتون، ستون نویس ما در مورد سیاست آمریکا بیشتر بخوانید:
اما در سمت راست و چپ، سیاستمداران به دنبال تعریف جدیدی از معنای آن هستند (23 فوریه)
تاریخ ممکن است هنوز ریاست جمهوری جو بایدن را تحول آفرین ارزیابی کند (8 فوریه)
جمهوریخواهان حق دارند که بودجه فدرال یک شوخی است (2 فوریه)
با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید.
