پرزیدنت جو بایدن به معنای واقعی کلمه زنده تاریخ است. هر روز که می گذرد، او رکورد جدیدی را برای مسن ترین رئیس جمهور به نام خود ثبت می کند – تنها هشت ساله ای که دفتر بیضی شکل را اشغال کرده است. زمانی که بایدن مبارزات انتخاباتی خود را برای سرنگونی دونالد ترامپ آغاز کرد، اعلام کرد که به دنبال یک دوره دوم ریاست جمهوری نخواهد بود و خود را به عنوان یک دولتمرد بزرگ معرفی کرد که قبل از اینکه نسل جوانی قدرت را در دست بگیرد، سیاست آشفته کشور را آرام می کند. و با این حال، او اکنون با تلاش برای انتخاب مجدد در سال 2024، همه نشانه ها را نشان می دهد که قصد دارد شش سال دیگر در سمت خود بماند.

اینطور نیست که سن او را نشان نمی دهد. رئیس‌جمهور در سخنرانی‌هایش لکنت زبان می‌کند، خود را از مطبوعات جدا می‌کند و اخیراً یک ترس جزئی سلامتی به شکل یک ضایعه پوستی سرطانی داشته است. پس چرا جو نمی خواهد برود؟

علت تقریبی آن انتخابات میان‌دوره‌ای بود که برای دموکرات‌ها آنقدر بد نبود که محبوبیت ضعیف آقای بایدن نشان می‌داد که ممکن است. این امر این حس را که زمانی در میان دموکرات‌ها به خوبی تثبیت شده بود، متوقف کرد که او حزب را به سمت فاجعه هدایت می‌کرد و احتمال انتخاب مجدد آقای ترامپ در سال 2024 وجود داشت. بیشتر صحبت‌های شورش‌گرایان مبنی بر بیرون راندن رئیس‌جمهور قبل از اینکه بخواهد برود، خفه شد. استثناء، چالش اعلام شده ماریان ویلیامسون، یک گورو خودیاری بداخلاق است که فکر می‌کند فیلم‌های آواتار راز صلح خاورمیانه را در خود دارند.

توبیخ غیرمنتظره خفیف رای دهندگان – که تنها به جمهوری خواهان مجلس نمایندگان را به طور محدود اعطا کردند و حتی به دموکرات ها یک کرسی اضافی در سنا دادند – به دولت این امکان را داد که درباره دستاوردهایش سخن بگوید. رئیس‌جمهور کشور را از همه‌گیری نجات داد، بزرگترین لایحه کاهش تغییرات آب و هوایی در تاریخ را تصویب کرد، اتحادهای بین‌المللی را ترمیم کرد و غرب را در حمایت از اوکراین رهبری کرد. یک رئیس جمهور جوان با سابقه مشابه، حق بی چون و چرای انتخاب مجدد را خواهد داشت.

اما انگیزه دیگری که ممکن است بلیت دموکرات را بدون تغییر نگه دارد، نوعی ریسک گریزی شدید است. حزب از بازگشت آقای ترامپ به کاخ سفید و آسیبی که به آن وارد خواهد شد، وحشت دارد. آقای بایدن موقعیت فعلی خود را مدیون یک محاسبه عملگرایانه مشابه است: زمانی که حزب در سال 2020 با خطر نامزدی برنی سندرز فوق مترقی مواجه شد، حمایت اطراف آقای بایدن به عنوان تنها گزینه مناسب برای پیروزی تثبیت شد.

این بار نیز، بسیاری از دموکرات‌ها می‌ترسند که انتخابات مقدماتی آزاد ممکن است فاجعه‌بار باشد. کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور، به خاطر مسائل پیچیده‌ای که به او محول شده، مانند جلوگیری از مهاجرت در مرز جنوبی، شهرت پیدا کرده است. محبوبیت او در میان مردم حتی کمتر از رئیس جمهور است. گاف های او با رئیسش رقابت می کند، اما بدون بهانه در دسترس کهولت سن. با این حال، بسیاری از اهداکنندگان و شاید تعداد زیادی رای دهنده، چشم انداز عبور از اولین معاون رئیس جمهور زن کشور را ناامید کننده می دانند. خاطره از دست دادن هیلاری کلینتون هنوز حزب را آزار می دهد.

علیرغم نقاط ضعف او، به ندرت کسی در واشنگتن انتظار دارد که آقای بایدن یک معاون دیگر انتخاب کند. قرعه کشی بقای معاون رئیس جمهور یک بازی چهارساله است، اما آخرین رئیس جمهوری که واقعاً آن را پشت سر گذاشت فرانکلین روزولت در سال 1944 بود.

خود آقای بایدن آن را ماموریت خود برای شکست دادن ترامپیسم می داند. «دونالد ترامپ و MAGA جمهوری خواهان نماینده یک افراط گرایی هستند که پایه های جمهوری ما را تهدید می کند. در سال 2020 آقای بایدن قول داد که ترامپ را «مانند طبل» بکوبد. او فکر می‌کند می‌تواند در سال 2024 موفقیت دیگری را رقم بزند.

اما اگرچه اعتبار آقای بایدن به‌عنوان فردی که ترامپ را کتک می‌زند بی‌عیب و نقص است، محاسبات در مسابقه با یک جایگزین جمهوری‌خواه کمتر قانع‌کننده است. میزان محبوبیت رئیس‌جمهور همچنان ضعیف است و در این مقطع از ریاست‌جمهوری به سختی بهتر از محبوبیت آقای ترامپ است. نظرسنجی اخیر YouGov نشان می‌دهد که تنها 44 درصد از دموکرات‌ها مایلند آقای بایدن دوباره نامزد شود. (سایر نظرسنجی‌ها حتی شور و شوق کمتری را نشان می‌دهند.) با این حال، اکثر آنها مطمئن نیستند که ترجیح می‌دهند چه کسی را جایگزین او کنند. تنها 2 درصد می گویند که دوست دارند خانم هریس را در بالای بلیط ببینند.

راه را در حالی که خورشید می تابد

احتمالاً دموکرات‌ها درست فکر می‌کنند که ضدیت گسترده نسبت به آقای ترامپ، که بسیاری از طبقه کمک‌کننده حزب خود را از خود دور کرده است، برخی از آسیب‌پذیری‌های آقای بایدن را بررسی می‌کند. اما تضاد با ران دیسانتیس، فرماندار 44 ساله جمهوری‌خواه فلوریدا که از نظر سنی به برخی از نوه‌های رئیس‌جمهور نزدیک‌تر است، بسیار شدید خواهد بود. و بسیار قابل مشاهده است: برخلاف کمپین 2020 که عمدتاً در قرنطینه انجام شد، مسابقه آینده به مبارزات انتخاباتی شدید نیاز دارد.

سابقه ای وجود دارد که رئیس جمهور از وعده انتخاب مجدد خود چشم پوشی کند، اما خوشحال کننده نیست. در سال 1968، پس از یک نمایش ناامیدکننده در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر، لیندون جانسون مبارزات انتخاباتی خود را برای یک دوره دیگر تنها 8 ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری کنار گذاشت – که متعاقباً حزب او به ریچارد نیکسون شکست خورد. با این حال، انتخابات مقدماتی باز ممکن است آنقدر که برخی دموکرات ها از آن می ترسند فاجعه بار نباشد.

هنگام ارزیابی نیمکت ریاست جمهوری یک حزب، خرد متعارف تمایل دارد بر کسانی تمرکز کند که در انتخابات قبلی به مبارزات انتخاباتی پرداختند. اکثر آنهایی که دموکرات‌ها را نیز اداره می‌کردند – مانند پیت بوتیگیگ، وزیر حمل‌ونقل کنونی، و الیزابت وارن، سناتور ماساچوست – به عنوان رقیب اعتماد چندانی ایجاد نمی‌کنند. موقعیت خانم هریس به قدری ناگوار است که او مانند خانم کلینتون در سال 2016 میدان را مسدود نمی کند.

همانطور که دموکرات ها از مواضع مترقی که در سال 2020 رایج بود دور شده و به سمت مرکز بازگشته اند، گروهی از فرمانداران ایالتی که بیشتر از سناتورها عملگرا هستند، قانع کننده تر به نظر می رسند. دموکرات ها به جای انتخاب مترقیانی مانند گاوین نیوسام در کالیفرنیا یا جی بی پریتزکر در ایلینویز – که هر دو به طور غیرمستقیم نشان می دهند که مشتاق نامزدی برای ریاست جمهوری هستند – می توانند گرچن ویتمر را انتخاب کنند، که به تازگی در انتخابات مهمی در غرب میانه پیروز شد. ایالت نوسان، میشیگان فرمانداران جدید پنسیلوانیا و مریلند، جاش شاپیرو و وس مور، هر دو سخنرانان با استعدادی هستند. جارد پولیس، فرماندار آزاداندیش کلرادو، یک تاکتیک‌دان مؤثر است.

سپس فرماندارانی مانند اندی بشیر در کنتاکی و جان بل ادواردز در لوئیزیانا وجود دارند که ثابت کرده اند در ایالت های قرمز می توانند برنده شوند. و جینا ریموندو، که قبل از اینکه وزیر بازرگانی آقای بایدن شود، فرماندار رود آیلند بود، مسلماً مؤثرترین عضو دولت فعلی است.

اگر باید سناتوری انتخاب شود، تازه واردان ملایمی هستند که ممکن است برای انتخابات عمومی بهتر از یک بمب افکن مترقی مناسب باشند. رافائل وارناک یک واعظ آفریقایی-آمریکایی است که در دو سال دو بار در ایالت نوسانی حیاتی جورجیا پیروز شد. مارک کلی همین کار را در آریزونا انجام داده است – و این تمایز را دارد که اولین رئیس‌جمهور فضانوردی باشد که دانش‌آموزان رویای آن را دارند.

همه ممکن است توانمند باشند، اما هیچ‌کدام رئیس‌جمهور را به چالش نمی‌کشند، مگر اینکه او خود را معذور کند. تقریباً هر رئیس‌جمهور مدرنی که به عنوان رئیس‌جمهور فعلی یک رقیب اصلی جدی پیدا کرده است – جانسون، جیمی کارتر، جورج بوش ارشد – با شکست مواجه شده‌اند. و هیچ دموکراتی مایل نیست که به خاطر تضمین شکست حزبش سرزنش شود.

آقای بایدن با وسواس سعی می کند نمونه های روسای جمهور گذشته را مطالعه کند و شوراهایی از مورخان را در کاخ سفید تشکیل می دهد. شاید بهتر باشد او به گذشته‌ای فراتر از دوران مدرن نگاه کند، به زمانی که جورج واشنگتن قدرت را کنار گذاشت تا تجارت دموکراسی بتواند به درستی شکوفا شود. بایدن پس از انجام وظیفه مهم شکست دادن آقای ترامپ، موفقیت های غیرمنتظره ای را کسب کرده است. این همه یک کد مناسب است. شکست در برابر یک جمهوری خواه خوش تیپ تر، پایانی ناپسند برای بزرگ ترین دولتمرد آمریکا خواهد بود. ■

با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید. همچنین می‌توانید از مرکز اختصاصی ما دیدن کنید و تغییرات رتبه‌بندی جو بایدن را دنبال کنید.