تلاش وی برای حذف میلیون ها مهاجر از جدول جمعیت ممکن است به نفع جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان باشد
از طلوع مبارزات انتخاباتی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری در سال 2016 ، مخالفت با مهاجرت بلندترین و پیگیرترین پیام وی بوده است. او در دفتر ، سیاست ضد مهاجر را به سیاست تبدیل کرده است. حدود نیمی از مهاجران چهار سال پس از شروع محدودیت مهاجرت قانونی توسط آقای ترامپ به آمریکا می رسند. پذیرش پناهندگی و پناهندگی نیز به شدت محدود شده است. مهاجران غیرمجاز به ویژه در آمریکای آقای ترامپ ناخوشایند بوده اند ، اگرچه دادگستری در برابر برخی از اقدامات وی مقاومت کرده است.
تابستان گذشته ، دادگاه عالی مانع تلاش آقای ترامپ برای لغو اقدام معوق برای ورود به دوران کودکی شد ، برنامه ای که مانع از اخراج مهاجرانی می شود که از کودکی به آمریکا آورده شده اند. این کشور همچنین از کمک به دولت برای مبارزه با “شهرهای مقدس” ، قلمروهایی که مقامات محلی همکاری با مقامات فدرال را برای اجرای قوانین مهاجرت محدود می کنند ، خودداری کرد. یک سال قبل قضات به آقای ترامپ گفته بودند که نمی تواند س aال شهروندی را به سرشماری سال 2020 اضافه کند – سوالی که می توانست خانواده های مهاجر قانونی و فاقد سند را از تکمیل پرسشنامه منصرف کند.
تنها 51 روز دیگر در دفتر بیضی شکل باقی مانده است ، آقای ترامپ فرصت دیگری دارد تا دستور کار بومی گرایی خود را پیش ببرد – و این بار این اقدام وی می تواند توازن قدرت در کنگره را برای دهه آینده تغییر دهد. اما ، دوباره ، دادگاه عالی حرف آخر را می زند. که در ترامپ علیه نیویورک، دادگاه در تاریخ 30 نوامبر مورد استدلال قرار خواهد گرفت ، دادگاه تلاش جدید رئیس جمهور معزول را برای تغییر نحوه تقسیم کرسی های مجلس نمایندگان – و بنابراین آرا elect انتخاباتی برای انتخابات ریاست جمهوری آینده – به طور دقیق بررسی خواهد کرد. میلیاردها دلار بودجه فدرال نیز می تواند در معرض خطر باشد.
قانون فدرال وزیر بازرگانی را متهم می کند که داده های سرشماری ده ساله را برای رئیس جمهور تا 31 دسامبر ارسال کرده است. این یادداشت باید شامل “جدول بندی کل جمعیت توسط ایالت ها” باشد تا رئیس جمهور بتواند تا 10 ژانویه گزارشی را به کنگره ارسال کند که “تعداد نمایندگانی را که هر ایالت به آنها تعلق می گیرد” اعلام کند. تا سال 2020 هیچ سوالی درباره اینکه چه کسی نمایندگی را به خود اختصاص می دهد وجود نداشت: همه افراد “ساکن” ایالت ، صرف نظر از وضعیت مهاجرت. اما در ماه ژوئیه آقای ترامپ یادداشتی را منتشر کرد که در آن اعلام شد “بیگانگانی که در وضعیت مهاجرت قانونی نیستند” از “پایگاه تخصیص” مورد استفاده برای محاسبه سهم هر ایالت از 435 کرسی مجلس خارج می شوند. بر این اساس ، این تفاهم نامه وزیر تجارت را “تا آنجا که امکان پذیر است” راهنمایی می کند تا کل جمعیت هر ایالت منهای تعداد مهاجران فاقد سند را ذکر کند.
چرا تغییر؟ آقای ترامپ استدلال می کند که دور نگه داشتن حدود 12 میلیون نفر از بیگانگان “با اصول دموکراسی نماینده ای که در سیستم دولت ما تکیه دارد همخوانی بیشتری دارد”. این یادداشت با استناد به “مشوق های انحرافی” قوانین فعلی تأکید می کند: اظهار می دارد که “تلاش های فدرال سرسخت برای اجرای قوانین مهاجرت” نباید با افزایش نمایندگی آنها در کنگره پاداش بگیرد.
یک بار دیگر ، آقای ترامپ برای تضعیف کشورهای متمایل به دموکراتیک ، اصول دموکراتیک را ذکر می کند. در سال 2018 دولت ادعا کرد اقدام خود را برای افزودن سوال شهروندی به سرشماری برای اجرای بهتر قانون حقوق رأی گیری 1965 – قانونی محافظت می کند که رای دهندگان اقلیت را از تبعیض در صندوق های رای محافظت می کند. این دلیل از همان ابتدا مشکوک بود ، زیرا جمهوری خواهان دهه ها در دادگاه ها قانون را تضعیف کرده بودند و توانستند آن را بسیار ضعیف کنند Shelby County v Holder، یک تصمیم دادگاه عالی سال 2013. بعداً شواهدی به دست آمد که هدف واقعی کاهش نرخ پاسخ در میان خانوارهای مهاجر و تغییر قدرت به جمهوریخواهان بود. اکنون تیم ترامپ درباره هدف خود شفاف تر است. “[O]در این ایالت بیش از 2.2 میلیون بیگانه غیرقانونی زندگی می کنند. ” اگر قرار باشد این مهاجران غیرمجاز در پایگاه جمعیتی گنجانده شوند ، ایالت “دو یا سه کرسی بیشتر از آنچه در غیر این صورت به کنگره اختصاص داده می شد” به دست می آورد.
ایالت بدون نامی که تحت حساب جدید آقای ترامپ می خواهد کرسی های مجلس را از دست بدهد ، ایالت کالیفرنیا است که اکثراً دموکراتیک است و 53 نماینده در مجلس دارد. اما برتری جمهوری خواهان ممکن است به حدی نباشد که آقای ترامپ امیدوار است: بر اساس مطالعه پیو ، تگزاس و فلوریدا که هر دو به جمهوری خواهان متمایل هستند ، هر کدام یک صندلی را از دست می دهند ، در حالی که مینه سوتا ، آلاباما و اوهایو (یک کیف پارتیزانی مخلوط) ممکن است از فرمول اصلاح شده سود ببرد.
تعدادی از سازمان های حقوق مهاجر و برخی ایالت ها به رهبری نیویورک شکایت کردند تا سیاست آقای ترامپ را مسدود کنند. در ماه سپتامبر یک دادگاه منطقه ای ویژه سه قاضی در منطقه جنوبی نیویورک در کنار شاکیان قرار گرفت و دریافت که قانون سرشماری و قانون تغییر مجدد قانون ، هر دو از سال 1929 لازم الاجرا است ، داده های سرشماری – و فقط داده های سرشماری – را به تقسیم اطلاعات صندلی های کنگره دادگاه همچنین حکم داد که این قوانین رئیس جمهور را از حذف بیگانگان غیرقانونی از پایگاه جمعیت منع می کند. قضات نوشتند: “معنای عادی کلمه” شخص “” انسان “یا” فردی “است و مطمئناً شامل شهروندان و غیر شهروندان نیز می شود. دولت ترامپ استدلال کرده بود که بازدید از دیپلمات ها ، مسافران تجاری و گردشگران از این سرشماری مستثنی است ، بنابراین مهاجران نیز می توانند باشند. دادگاه برگزار کرد ، این نمونه ها “از راه دور قانع کننده” نیستند. برای این افراد ، برخلاف مهاجران که سالها آمریکا را به خانه خود تبدیل کرده اند ، “ایالات متحده” محل اقامت معمول آنها نیست “.
با نزدیک شدن به مهلت 31 دسامبر ، دیوان عالی کشور موافقت کرد که درخواست تجدیدنظر آقای ترامپ را تسریع کند. وکلای آقای ترامپ می گویند رئیس جمهور “تصمیم گیرنده نهایی” در زمینه تقسیم است و “اختیار خود را برای قضاوت در مورد سیاست حفظ می کند”. آنها به یک پرونده دیوان عالی 1992 اشاره کردند ، فرانکلین علیه ماساچوست، برای پشتیبانی. در پاسخ ، رقیبان به قانون فدرال و متمم چهاردهم متکی هستند ، که می گوید کرسی های مجلس باید بر اساس “تعداد مربوطه ایالت ها ، با احتساب تعداد کل افراد در هر ایالت ، به استثنای هندی ها که مالیات دریافت نمی کنند.” شاکیان اظهار داشتند ، از آنجا که از سرخپوستان بدون مالیات به عنوان یک کار کنده کاری نام برده می شود ، به طور واضح منظور کنندگان از این طرح شامل همه افراد دیگر در سرشماری است.
استدلال های دولت ترامپ در مورد شایستگی این سیاست تنش زا است. به نظر می رسد که چالشگران قانون و تاریخ را در کنار خود دارند. اما ممکن است در نهایت مهم نباشد. برای شکایت ، شاکیان باید نشان دهند که یک خط مشی برای آنها ضرر خاصی دارد: شرط آستانه معروف به “ایستادن”. در ماه سپتامبر ، دادگاه بدوی دریافت که محرومیت افراد فاقد سند “اثر ترسناکی بر مشارکت در سرشماری” دارد ، که این یک آسیب ملموس است. اما سرشماری در اواسط ماه اکتبر پایان یافت و قلاب را برای ایستادن از بین برد. شاکیان ادعاهای دیگری نیز دارند – از جمله خطر از دست دادن بودجه فدرال یا کرسی های کنگره – اما این ادعاها از نظر دادگاه منطقه بسیار حدس زده و دور از دسترس بودند.
دادگاه عالی ممکن است به همین دلیل پرونده را رد کند ، این امر به آقای ترامپ امکان می دهد که طرح خود را ادامه دهد. اما چنین برنده ای می تواند موقتی باشد: هنگامی که رئیس جمهور برنامه تقسیم خود را به کنگره ارسال می کند ، ایالت هایی که می خواهند کرسی های خود را از دست بدهند یک پرونده مستحکم برای ایستادن دارند و ممکن است دادخواست را تجدید کنند. این طرح می تواند از راه های دیگر خنثی شود: با تأخیر اداره سرشماری در گزارش اعداد خام ، با مشکل در محاسبه تعداد بیگانگان غیرقانونی یا با دولت ورودی بایدن که ممکن است تلاش کند تا استثنا را برگرداند. آقای ترامپ بدون نگرانی ، مبارزه خود را برای ایجاد اثری بی سابقه و ماندگار در فضای سیاسی پیش از ترک دفتر ادامه می دهد.
