دبلیوINTER باد است فصل در وایومینگ در یک روز به خصوص طوفان، کسانی که به اندازه کافی شجاع هستند که در آن سفر کنند من-80 بزرگراه متوجه می شود که انگشتان آنها در یک چنگال مرگ در اطراف فرمان پیچ می خورند زیرا باد ماشین را بوفه می کند. کنار جاده تبدیل به قبرستان کامیون هایی می شود که منفجر شده اند. با این حال، همان تندبادهای وحشتناک، شهرستان کربن را از همه مکان ها، مکانی ایده آل برای یک مزرعه بادی می کند. PacifiCorp، بزرگترین شرکت در غرب آمریکا و زیرمجموعه بازوی انرژی برکشایر هاتاوی، مجموعه ای از مزارع بادی را در این شهرستان اداره می کند. فیلیپ آنشوتز، میلیاردری که ثروت خود را از سوخت های فسیلی به دست آورده، می خواهد مزرعه وایومینگ خود را به دریایی از توربین ها تبدیل کند.

وایومینگ (جمعیت: 580000 نفر) احتمالاً نمی تواند از تمام انرژی که می تواند تولید کند استفاده کند. آمریکا برای رسیدن به هدف جو بایدن برای کربن زدایی اقتصاد تا سال 2050، باید انرژی را از بادخیزترین و آفتابی ترین مکان ها به مناطقی که بیشترین تقاضا را دارند منتقل کند. این به معنای استفاده از مگاوات تولید شده توسط بادهای وایومینگ برای شارژ تسلا در لس آنجلس است. اما یک انبوه بوروکراسی مانع این کار است. هم PacifiCorp و هم آقای Anschutz بیش از یک دهه تلاش کرده اند تا خطوط انتقال ولتاژ بالا را که از چندین ایالت عبور می کنند تأیید کنند. TransWest Express، خط پیشنهادی Anschutz Corporation از وایومینگ تا مرز نوادا-کالیفرنیا، هنوز پیشرفت نکرده است.

قانون کاهش تورم (IRAقانون امضای آقای بایدن و جاه طلبانه ترین قانون آب و هوایی که آمریکا تاکنون تصویب کرده است، شامل تمام انواع اعتبارات مالیاتی برای پروژه های انرژی پاک می شود. اما روند تایید آنها می تواند طولانی، طاقت فرسا و دعوا باشد. مک کینزی، یک شرکت مشاوره، بر این باور است که دریافت مجوز برای یک مزرعه خورشیدی و هفت سال برای یک مزرعه بادی خشکی ممکن است تا پنج سال طول بکشد. اسکات بولتون، معاون توسعه انتقال در PacifiCorp می گوید که یک جدول زمانی بلندپروازانه برای ساخت یک خط انتقال ولتاژ بالا حداقل ده سال است. Rhodium Group، یک شرکت مشاوره، تخمین می زند که سرمایه گذاری در IRA پتانسیل کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را تا سال 2030 به میزان 32 تا 42 درصد کمتر از سطح سال 2005 دارند. اما مطالعه اخیر دانشگاه پرینستون صفر آزمایشگاه نشان می دهد که آمریکا برای تحقق این هدف باید بیش از دو برابر سرعت متوسط ​​گسترش انتقال خود را در دهه گذشته افزایش دهد.

عجله برای سبز کردن شبکه، اجماع نادر دو حزبی را ایجاد کرده است که ساختن چیزها در آمریکا بیش از حد طول می کشد. اصلاح مجوزها، موضوعی داغ در میان مردمان انرژی و تعداد کمی دیگر، به یکی از مهم ترین موضوعاتی تبدیل شده است که کنگره 118 می تواند به آن رسیدگی کند. بدون آن، آمریکا در معرض خطر اجازه رونق سرمایه گذاری است IRA رها می کند که بیهوده باشد. اما بحث در مورد اینکه آیا و کجا باید زیرساخت های سبز ایجاد کرد، شاهین های آب و هوا را در مقابل متحدان قدیمی آنها قرار داده است: محیط بانان.

در دهه 1960، آمریکایی ها متوجه تهدیدات ناشی از آلودگی شدند. “بهار خاموش” ریچل کارسون خطرات مواد شیمیایی سمی را آشکار کرد. سواحل مرکزی کالیفرنیا بر اثر نشت نفت سیاه شد. رودخانه کویاهوگا در اوهایو در آتش سوخت. در پاسخ، آمریکا چندین قانون پیشرو جهانی را با هدف کاهش آلودگی و حفاظت از منابع طبیعی کشور تصویب کرد. ریچارد نیکسون در دوران ریاست جمهوری خود، آژانس حفاظت از محیط زیست را ایجاد کرد. او قانون سیاست ملی محیط زیست را امضا کرد (NEPA) قانون هوای پاک و قانون گونه های در معرض خطر. روز زمین متولد شد.

این قوانین و آژانس ها پایه و اساس محیط زیست گرایی مدرن آمریکایی را ایجاد کردند که بر حفظ طبیعت متمرکز شده است. حفاظت بنا به تعریف محافظه کارانه است (که شاید به توضیح حمایت نیکسون از آن کمک کند). NEPA تضمین می کند که دولت فدرال باید عواقب زیست محیطی یک پروژه را قبل از اجازه توسعه آن در نظر بگیرد. تکمیل “بیانیه تاثیرات زیست محیطی” ممکن است سال ها طول بکشد. اگر کسی احساس کند که دولت نتوانسته چیزی را مطالعه کند، می تواند شکایت کند و این روند را طولانی تر کند. محیط زیست گرایی به جنگ صلیبی برای توقف ساختن چیزها تبدیل شد.

چند دهه به جلو و تنها راه برای کاهش تغییرات آب و هوا، کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی به نفع انرژی سبز است، که مستلزم ساخت مقادیر عظیمی از زیرساخت‌های جدید – اغلب در زمین‌های توسعه‌نشده است. یک گزارش اخیر از موسسه بروکینگز، یک اندیشکده، نشان می‌دهد که مزارع بادی و خورشیدی حداقل ده برابر بیشتر از نیروگاه‌های گازی یا زغال‌سنگ به ازای هر واحد توان تولیدی، به زمین نیاز دارند. کنار یک توربین بایستید و دلیل آن مشخص است. پره های 100 متری معمولی توربین های مدرن باید در میان دشت ها یا بالای پشته های کوه قرار گیرند. در سناریویی که آمریکا تا سال 2050 به طور کامل به انرژی های تجدیدپذیر متکی است، مدل سازی پرینستون نشان می دهد که مزارع خورشیدی منطقه ای به اندازه ویرجینیای غربی را اشغال خواهند کرد. اگر آمریکا انرژی هسته ای و جذب کربن را بپذیرد، مقدار زمین مورد نیاز برای انرژی های تجدیدپذیر کاهش می یابد.

شاهین‌های تغییر اقلیم و حافظان محیط‌زیست که قبلاً به نمایندگی از محیط‌زیست در یک سمت می‌جنگیدند، اکنون متوجه می‌شوند که مزایای انرژی‌های تجدیدپذیر در مقیاس کاربردی را در مقابل حفاظت از اکوسیستم‌ها می‌سنجید. تنوع زیستی نقش مهم خود را در مبارزه با تغییرات اقلیمی ایفا می کند. به عنوان مثال، حفاظت از جنگل هایی که به عنوان مخزن کربن عمل می کنند بسیار مهم است. اما مبادلات کاربری زمین اجتناب ناپذیر است.

فرآیند صدور مجوز به وسیله ای مطلوب تبدیل شده است که توسط آن افراد می توانند سعی کنند پروژه هایی را که دوست ندارند مسدود کنند. چالش های حقوقی اغلب حول تهدید گونه های در حال انقراض می چرخد. در وایومینگ، دوستداران محیط زیست نگران هستند که مزارع بادی و خطوط انتقال به زیستگاه مریم گلی آسیب برساند. قبایل بومی آمریکا شکایت می کنند تا مقامات را از تصویب پروژه های انرژی در زمین های مقدس خود باز دارند. مطالعه اخیر محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) 53 پروژه بزرگ بادی، خورشیدی و زمین گرمایی را شناسایی کرد که بین سال‌های 2008 و 2021 به تعویق افتاد یا مسدود شدند. یک سوم از آنها با مشکلات مجوز مواجه شدند. NEPA بر اساس پایگاه داده ای که توسط دانشگاه کلمبیا نگهداری می شود، چالش ها بیشترین درصد دعاوی فدرال در مورد تغییرات آب و هوایی را در آمریکا تشکیل می دهند.

تأخیر در صدور مجوز لزوماً پروژه را از بین نمی برد، اما می تواند آن را گران تر کند. PacifiCorp در ابتدا حدود 1.3 میلیارد دلار برای خط انتقال از وایومینگ به یوتا بودجه اختصاص داد. حدود 15 سال بعد، هزینه به 1.9 میلیارد دلار افزایش یافته است. برای نیروگاه های هسته ای جدید، که بسیار سرمایه بر هستند، تاخیر می تواند به معنای مرگ باشد.

اسپاگتی بوروکراتیک

دولت بخشی از مشکل است. بسیاری از آژانس های فدرال در زمینه سیاست های زیست محیطی کار می کنند، و گاهی اوقات یکی نمی داند دیگری در چه کاری است. اختلال عملکرد همیشه تصادفی نیست. وزارت کشور که زمین های عمومی وسیع آمریکا را مدیریت می کند و وزارت انرژی گاهی اوقات با هم اختلاف دارند. استیون چو، اولین وزیر انرژی باراک اوباما، می‌گوید که در ابتدا از حمایت کن سالازار، همتای خود در کشور، زمانی که او تلاش کرد صدور مجوز برای خطوط انتقال را تسریع بخشد، داشت. او به خاطر می‌آورد: «و سپس کن با من تماس می‌گیرد و می‌گوید: «استیو، من باید حمایتم را برای این کار پس بگیرم… افراد من در داخل کشور مخالف آن هستند.» به گفته آقای چو، بوروکرات‌های فیش و حیات وحش. سرویس، یک آژانس در داخل کشور، نگران این بود که چگونه خطوط برق بیشتر بر شکارچیان و ماهیگیران تأثیر می گذارد.

به نظر می رسد دولت بایدن نیز در مورد اولویت بندی گیج شده است. را IRA بزرگترین دستاورد آقای بایدن است و او برای اصلاح مجوز در کنگره فشار آورده است. اما کاخ سفید همچنین ابتکار “آمریکا زیبا” را دنبال می کند که هدف آن حفظ 30 درصد از زمین ها و آب های کشور تا سال 2030 است. هر هدف قابل تحسین است، اما زمانی که بهترین مکان برای قرار دادن یک مزرعه خورشیدی بیابان بکر باشد، برنده می شود. ، خانه لاک پشت های در حال انقراض؟ و آیا می توان آن تصمیم را به سرعت گرفت؟

همه مخالفت ها با پروژه های انرژی پاک ناشی از نگرانی های جدی برای اکوسیستم ها یا حاکمیت قبیله ای نیست. NIMBY (نه در حیاط خلوت من) فعالان در استفاده متخصص هستند NEPA برای خنثی کردن زیرساخت هایی که دید آنها را مسدود می کند. لاین اندرسون، مدیر مزارع بادی PacifiCorp، می‌گوید شایع‌ترین شکایتی که از مردم محلی می‌شنود این است که توربین‌ها زیبایی متروک دریای درمنه را از بین می‌برند. مرکز سابین برای قانون تغییر آب و هوا در دانشگاه کلمبیا دریافت که دولت های محلی تقریباً در هر ایالت قوانینی را وضع کرده اند که توسعه انرژی های تجدیدپذیر را محدود می کند. در سال 2021، قانونگذار اوهایو قانونی را تصویب کرد که به بخش‌ها اجازه می‌داد بخش‌هایی از دامنه خود را برای انرژی‌های تجدیدپذیر غیرمجاز اعلام کنند. حداقل ده نفر این کار را انجام داده اند.

مجوز فقط برای دولت فدرال دردسر نیست. نزدیک به یک سوم ایالت ها نسخه های خاص خود را دارند NEPA. قانون کیفیت محیطی کالیفرنیا، معروف به CEQA، توسط نیروهای سرسخت دولت مسلح شده است NIMBYبرای جلوگیری از توسعه رکود کالیفرنیا با توجه به کمبود مسکن که به بحران های هزینه زندگی و بی خانمانی کمک کرده است، به ویژه دردناک است. سال گذشته وودساید، حومه منطقه خلیج ثروتمند، تلاش کرد تا شهر را از توسعه معاف کند زیرا زیستگاه شیرهای کوهستانی بود. (موفق نشد.) یک مطالعه نشان می دهد که 60 درصد از CEQA دادخواست های ثبت شده در سال 2018 توسعه های مسکن پیشنهادی را هدف قرار دادند.

کالیفرنیا نمونه ای از بدترین افراط و تفریط ها است NIMBY جنبش، اما همچنین مکانی است که بیشترین پیشرفت را دارد. گاوین نیوسام، فرماندار دموکرات، اعلام کرد که «NIMBYism در حال نابودی دولت است. دادستان کل ایالت یک “نیروی اعتصاب مسکن” راه اندازی کرد تا سوء استفاده از قوانین زیست محیطی را محدود کند. YIMBY (بله در حیاط خلوت من) سیاستمداران در حال برنده شدن مناصب هستند و قوانینی را برای ساده‌سازی مجوزها و تسهیل قوانین منطقه‌بندی، که بر آنچه می‌توان در کجا ساخته شد، تصویب می‌کنند.

YIMBYism در واشنگتن فروش سخت تری خواهد داشت، دی سی. دموکرات ها و جمهوری خواهان از نظر تئوری موافقند که روند برنامه ریزی شکسته شده است. اما مترقیان نسبت به تضعیف قوانین زیست محیطی محتاط هستند. چندین دموکرات لایحه اصلاح مجوز پیشنهادی جو مانچین، سناتور دموکرات ایالت ویرجینیای غربی را در سال گذشته به دلیل تصویب یک خط لوله گاز طبیعی در ایالت وی، لغو کردند. جمهوری خواهان معمولا از کاهش مقررات زیست محیطی خوشحال هستند و سال ها خواستار اجازه اصلاحات شده اند. اما آنها می‌خواهند ساخت زیرساخت‌های سوخت فسیلی را نیز آسان‌تر کنند. جان کرتیس، نماینده جمهوری‌خواه کنگره از یوتا که گروه محافظه‌کاران اقلیمی را تأسیس کرد، فکر می‌کند که ناامیدی هر دو حزب باعث سازش خواهد شد. او می‌گوید: «من معتقدم که شما می‌توانید هر هدفی را در زمینه انرژی یا آب و هوا نام ببرید، و در حال حاضر با اجازه مسدود شده است.

چند اصلاحات وجود دارد که می تواند حمایت هر دو حزب را جلب کند. جدول زمانی استاندارد برای بررسی های زیست محیطی می تواند به سرعت تصمیم گیری کمک کند. به جای مطالعه اینکه چگونه پروژه ها بر گونه های در حال انقراض به صورت موردی تأثیر می گذارند، وزارت کشور می تواند نقشه های منطقه ای از مناطق مناسب و نامناسب برای توسعه ایجاد کند. آنها ممکن است آنچه را که پیدا می کنند دوست داشته باشند. یک مطالعه جدید خوش بینانه منتشر شده در PNASیک ژورنال دریافت که 11 ایالت غربی می توانند تا سال 2050 به انتشار خالص صفر برسند و در عین حال از زیستگاه های حساس محافظت کنند، با هزینه اضافی کمی. دولت بایدن می تواند یک شورای مجوز مبهم را که از سال 2015 وجود دارد، اختیار کند تا الفبای سازمان های درگیر را هماهنگ کند. به کمیسیون تنظیم مقررات انرژی فدرال می توان این اختیار را داد که خطوط انتقال بزرگ را تأیید کند، همانطور که برای خطوط لوله گاز طبیعی انجام می دهد، واقعیتی که گروه های سبز به سرعت به آن اشاره می کنند.

مخالفت های محلی اجتناب ناپذیر است. هالی بندر، مدیر ارشد کمپین‌های انرژی در باشگاه سیرا، یک گروه حفاظت از محیط زیست، استدلال می‌کند که مشارکت دادن افرادی که در ابتدا تحت تأثیر یک پروژه قرار گرفته‌اند می‌تواند تنش‌ها را کاهش دهد. تحقیق از MIT نشان می دهد که همکاری زودهنگام ممکن است بعداً از دعوا جلوگیری کند.

آمریکا باید یکی از بزرگترین رونق های ساختمانی در تاریخ خود را انجام دهد. اجازه دادن به زیرساخت های انرژی، نگرانی های بیش از حد محلی را در برابر منافع عمومی قرار می دهد. هیچ مکان مناسبی برای ساخت مزرعه بادی یا خط انتقال وجود ندارد. پیشرفت از هر نوعی مستلزم معاوضه است. دشت‌های مرتفع وایومینگ در جایی که توربین‌ها را فراگرفته‌اند متفاوت به نظر می‌رسند: کمی کمتر وحشی‌تر، هر چند نه کمتر با ابهت. اما تیغه های چرخان که توسط بادهای وحشیانه ایالت به حرکت در می آیند، گواه امیدهای سبز بزرگ آمریکا هستند. و این در نوع خود زیباست.■

با چک و تراز، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما، که وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی را که برای رأی دهندگان مهم است بررسی می کند، در صدر سیاست آمریکا باشید. برای پوشش بیشتر تغییرات آب و هوایی، از مرکز تغییرات آب و هوایی ما دیدن کنید.