دیوید کامرون دیشب از بروکسل به خانه بازگشت و نقدهای متفاوتی را ارائه داد. افرادی مانند نایجل فاراج همیشه قصد داشتند “مذاکره مجدد” وی در مورد عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا (و ناامید کننده نیست). کمتر قابل پیش بینی بود که حکم غم انگیز منابع معمولاً دوستانه تری داشته باشد. “Thin Gruel” تیتر اول را در عنوان تیتر زد بار، در حالی که تماشاگر اتحادیه اروپا را “بلوف نخست وزیر” خوانده است. مایکل گوو ، متحد نزدیک او که انتظار می رفت زبان یوروسکپتیک خود را گاز بگیرد ، به تازگی برای تبلیغات انتخاباتی Out اعلام کرده است (بیانیه وی مطابقت دارد ، تقریباً به احکام منفرد ، با پرونده مبهم Brexit که به تازگی توسط دومینیک کامینگز ، معتمد خود برای من مطرح شده است) و مشاور سابق) در همین حال بوریس جانسون ممکن است به زودی زبان خود (در واقع یوروفیل) را به یک تأیید فرصت طلبانه برای Brexit تحریف کند. و حتی آندره لیدسوم ، نماینده محافظه کار که سالها طبل را برای مذاکره مجدد کوبیده است ، دقایقی پس از اعلام آقای کامرون در داونینگ استریت مبنی بر اینکه همه پرسی در 23 ژوئن برگزار می شود ، برای Out اعلام کرد.
از نخست وزیر کمی ترحم نکنید ، زیرا او در آن جایی بوده است که سیاستمداران دوست دارند آن را “سفر” بنامند. قبل از ژانویه 2013 ، هنگامی که وی برنامه خود را برای مذاکره مجدد در مورد عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا و اعلام نتیجه برای همه پرسی اعلام کرد ، موضوع یکی از موارد زیادی نبود که نخست وزیر درباره آنها زیاد می دانست یا فکر می کرد. عرضه تخصص و ارتباطات داونینگ استریت ضعیف بود. بنابراین مهار ، سیاست اتحادیه اروپا تا به امروز به معنای حملات تاکتیکی بود. حتی بلوک 2011 انگلیس در معامله نجات اتحادیه اروپا ، که بعداً به عنوان کودتا پوشیده شد ، تکه ای از خطا بود. من در حال تماشای سخنرانی بلومبرگ در سال 2013 ، پشت دانیل هانان ، یک نماینده پارلمان اروپا مشهور ضد اتحادیه اروپا ، که در تلفن خود به سختی در حال تهیه و بازنویسی توئیتی بود که نظر خود را ارائه می داد ، نشستم. همانطور که آقای کامرون ادامه می داد ، پیش نویس با شور و نشاط بیشتری پیش می رفت. این نشانه اولیه (و منزوی نبود) این بود که ، آقای کمرون ، با کوتاهی و خوش بینی ، اجازه می داد انتظارات خیلی زیاد شود.
مذاکره مجدد ، مذاکره مجدد
بنابراین آنها ثابت کردند. داستان سالهای مداخله این است که به رسمیت شناختن تدریجی او اتحاد و سازش ، نه پا زدن و یک جانبه گرایی (یا “نمایش کامرون” ، به عنوان آلمان) اشپیگل با ناراحتی آن را صدا می زند) ، راهی برای انجام کارها در بروکسل است. همزمان با آغاز مذاکره مجدد پس از انتخابات سال گذشته ، نخست وزیر مشاوران جدیدی استخدام کرد ، در روابط پرورش قاره گشت و گذار کرد و به تدریج خواسته های خود را تعدیل کرد. نتیجه این یک بسته متوسط اما قابل احترام است که اگر نخست وزیر با حزب خود تساوی می یافت و آنچه تیم بیل دانشمند سیاسی “حزب در رسانه ها” می نامید ، زودتر از این روند در خانه کاهش می یافت.
خبر خوب این است که مذاکره مجدد در مبارزات انتخاباتی قریب الوقوع رفراندوم دارای اهمیت ثانویه است. بیشتر اوضاع انتخاباتی از قبل برطرف شده است. همانطور که این هفته در ستون خود استدلال می کنم ، شکاف بزرگ اروپا در انگلیس واقعاً در مورد آموزش و کلاس است. و همانطور که در آغاز اجلاس اشاره کردم ، از نظر عوامل مهم ، معامله آقای کامرون در نیمه دوم قرار دارد. از بالاتر بودن ثروت اقتصاد و وضعیت بحران مهاجران هنگام ورود رای گیری انگلیسی ها (انریکو لتا ، نخست وزیر سابق ایتالیا ، با اشاره به تصاویر روزمره هرج و مرج در این قاره که پر خواهد شد ، نسبت به برگزاری همه پرسی در تابستان امسال هشدار داد) صفحه های تلویزیون)
تست اتومبیل دست دوم
اما هیچ چیز به اندازه جایگاه آقای کامرون مهم نخواهد بود. باور کنید یا نه ، رأی دهندگان علاقه زیادی به اروپا ندارند. در فهرست موضوعات Ipsos MORI مدتهاست که در زیر موضوعات سیاسی قرار دارد. حتی همانطور که در ماه های گذشته اوج گرفته است – نه بیشتر به لطف تئاترهای نخست وزیر – در زیر بسیاری از زمینه های سیاست های بزرگ دیگر (مانند آموزش ، مسکن و فقر ، بدون ذکر بهداشت و درمان و اقتصاد) باقی مانده است و بسیار پایین تر از اوج تاریخی در اوایل دهه 2000. نظرسنجی های یورو استات نشان می دهد که بریتانیایی ها در مورد کار اتحادیه بدترین یا دومین رای دهنده با بدترین اطلاعات در اتحادیه اروپا هستند. بنابراین حقایق موضوع در بهترین حالت محیطی است. رفراندوم با توجه به خلق و خو و اعتماد تعیین خواهد شد.
سالات اساسی را در نظر بگیرید. وضعیت موجود چقدر قابل تحمل است؟ آیا دولت پایدار و توانمند به نظر می رسد؟ آیا کشور خوب اداره می شود؟ کدام کمپین بیشترین اعتبار را دارد؟ هشدارهای وخیم چه کسی در مورد خطرات (برای هر دو طرف به شدت با آن ارز معامله می شود) قابل باور به نظر می رسد؟ کدام پرتگاه تاریک و عمیق تر به نظر می رسد؟ رأی دهندگان چه خطراتی را دارند که دو انگشت خود را در محل استقرار بالا ببرند؟ هر یک از این س questionsالات به میزان قابل توجهی به جذابیت و توانایی های شخصی آقای کامرون تبدیل می شود. اگر در حال حاضر به نظر می رسد مبارزات انتخاباتی In غالب خواهد بود ، به این دلیل است که وی نسبتاً دوست داشتنی و مورد احترام است (با تأکید بر نسبتاً). اردوگاه اوت ممکن است آقای گاو و شاید آقای جانسون را داشته باشد ، اما در غیر این صورت این گروهی از نامهای بی کابینه و عجیب و غریب حاشیه ای است. تظاهرات آشفته شب گذشته طرفدار Brexit ، با حضور آقای فاراژ و جورج گالووی ، این موارد را برجسته کرد. این تصویب نمی کند “آیا شما یک ماشین دست دوم را از این نمایندگی خریداری می کنید؟” تست. آقای کامرون با وجود تمام ایرادات و مذاکرات مجدد خود ، این کار را می کند. اکثریت کابینه وی و تقریباً کل حزب کارگر ، به ویژه در مورد صفوف رهبران بازرگانی ، مورد حمایت قرار گرفتند.
هشدار بهداشت بنابراین لازم است. در ماه های آینده اخبار روز به دلیل تأثیر احتمالی آن بر تعادل In-Out متوقف می شوند. بودجه ، شعارها ، وب سایت ها ، حمایت ها و حضور رسانه های اجتماعی در این کمپین ها مقایسه و رتبه بندی می شود. اخبار از این قاره برای اهمیت داخلی آناتومی می شوند. بیشتر اینها بی معنی خواهد بود. یک روش خوب برای تشخیص سیگنال از نویز وجود دارد. س Askال کنید: آیا این اعتماد اعتماد رای دهندگان به استقرار و یا ترجیح آنها برای وضع موجود نسبت به گزینه های نامشخص را به میزان قابل توجهی تغییر می دهد؟ در صورت پاسخ مثبت ، پیشرفت مورد نظر معمولاً به طور مستقیم یا غیرمستقیم به شخص نخست وزیر مربوط می شود (رسوایی فساد دولت ، مثلاً یک شکست بزرگ در خدمات عمومی). مذاکره مجدد ممکن است به پایان رسیده باشد ، اما “نمایش کامرون” واقعی تازه آغاز شده است.
