بوریس جانسون و جرمی هانت به مرحله نهایی مسابقه رهبری Tory صعود می کنند
دفتر Bagehot
پس از دو روز رأی گیری ، نمایندگان پارلمان توری دو نفر از همکاران خود را برای رفتن به مرحله بعدی انتخابات رهبری انتخاب کرده اند: دور دوم زمانی که 160 هزار عضو حزب برنده را انتخاب کنند. آنها بوریس جانسون و جرمی هانت ، وزیر امور خارجه هستند. آقای جانسون با 160 رای بیشتر از نیمی از آرا را به خود اختصاص داد. آقای هانت فقط با 77 رای موافق و 75 رای از مایكل گاو ، وزیر محیط زیست كاسته است.
صعود بوریس جانسون به نخست وزیری اکنون حتی بیشتر از یک هفته پیش به نظر می رسد. بزرگترین مشکل آقای جانسون همیشه پیروزی بر سایر نمایندگان اصولگرا بود. او هرگز زیاد بازیکن تیم نبوده است: او زمان بیشتری را به جیب زدن به جیب های خود اختصاص داده است (در یک سال 540،000 پوند از روزنامه نگاری و سخنرانی در جمع کسب کرد) تا اینکه برای همکارانش تبلیغ کند. او همچنین در جعبه اعزام در مجلس مجری کم فروغ و تنبل بوده است. اما او توسط اعضای حزب در کشور مورد ستایش قرار می گیرد که برتی ووستر او را با سخنرانی های اصطلاحنامه و سبک پر زرق و برق گرامی می دارند. آنها همچنین در مورد Brexit با او توافق دارند.
بعید است آقای هانت بتواند سرعت حرکت خود را کاهش دهد. وزیر امور خارجه از بسیاری جهات شخصیتی چشمگیر است. او یک صندلی حاشیه ای را به ارث برد و آن را به یک صندلی امن تبدیل کرد. وی شش سال دبیر بهداشت بود – از زمان ایجاد NHS بیش از هر کس دیگر دبیر بهداشت بود. او وزیر خارجه بسیار بهتری نسبت به آقای جانسون ، سلف خود بوده است: افراد داخلی دفتر خارجی می گویند که وی یک بخش روحیه و بی نظمی را به ارث برده و به سرعت دوباره نیرو می بخشد. اما آقای هانت مردی معقول و منطقی است که سعی در جلب حمایت حزبی دارد که اندکی ناراحت کننده عمل کرده است: در Brexit تثبیت شده ، از نحوه برخورد انگلیس توسط بروکسل عصبانی است و به تعقیب تک شاخ ها واگذار شده است. اکثریت اعضای حزب می گویند که علیرغم شواهد زیادی در مورد خساراتی که به اقتصاد وارد می کند ، از برجام بدون توافق حمایت می کنند. آقای هانت همچنین دارای معیار حزب محافظه کار با علامت قابیل است: او در سال 2016 به “بقیه” رای داد. بنابراین ، اگرچه او ادعا می کند که اکنون مصمم است که Brexit را ارائه دهد ، اما مقایسه هایی را با ترزا می انجام می دهد که به گفته Brexiteers سختگیر ، نتوانست Brexit را به خاطر مشكل حل نشدنی و پارلمان آویزان تحویل نكرد ، بلكه به این دلیل كه “باور” نداشت.
آقای جانسون با مبارزه سخت تری علیه مایکل گاو روبرو می شد. آقای Gove یکی از مناظره کنندگان برجسته حزب است – سریع روی پا ، غالباً خنده دار و برخلاف آقای جانسون ، غرق در جزئیات سیاست. او همچنین اشتها دارد که به دنبال غبغب برود. آقای گووو ممکن است آسیب واقعی به آقای جانسون زده باشد. در عوض آقای هانت شخصیتی بیش از حد نرم کننده است – منتقدان او را “خونسرد” خطاب می کنند تا بادکنک بوریس را منفجر کند. یک بار دیگر ، شانس با نفر اول است.
نمایندگان Tory همچنین در انتخاب آقایان هانت و جانسون برای خاتمه دادن به مسابقه ، از حفظ خود عمل نمی کنند. نمایندگان مجلس می دانستند که یک مسابقه بین آقای جانسون و آقای گوو به راحتی می تواند به معادل امروزی مسابقه بین پلیس و ائتوکلس تبدیل شود که در تصمیم گیری برای سلطه بر تبس یکدیگر را قتل کردند (آقای جانسون ، که در آکسفورد کلاسیک می خواند ، علاقه مند به منابع کلاسیک) این دو نفر در آکسفورد و فراتر از آن با دوستان نزدیک بودند ، آقای جانسون نقش ارشد را بازی می کرد و آقای گووو نیز مانند یک درباری بود. آقای جانسون آقای گاو را برای اجرای مبارزات انتخاباتی خود برای نخست وزیری در سال 2016 انتخاب کرد. اما پس از آن آقای گاو علیه دوست و مربی سابق خود برگشت و اعلام کرد که فکر نمی کند وی برای نخست وزیری شایسته است. نمایندگان مجلس با انتخاب آقای هانت از خونریزی جلوگیری کرده و حزب خود را از یکی از درام های بزرگ روان سالهای اخیر دور کرده اند.
ممکن است این مهم آسیب احتمالی مسابقه را محدود کند اما مطمئناً از اسکات آزاد نمانده است. دو نامزد بازمانده هر دو محصول مدارس خصوصی و دانشگاه آکسفورد ، آقای جانسون اتون و بالیول ، آقای هانت چارترهاوس و مگدالن هستند. محافظه کاران پسر یک راننده اتوبوس پاکستانی را که با یک پوند در جیب وارد کشور شده بود (ساجد جاوید) ، پسر خوانده یک ماهی فروش آبردین (مایکل گوو) و یک آگهی تبلیغاتی بالا در دفتر خارجی حذف کردند ایده های اصلی (روری استوارت). آقای جانسون حاضر نشد به اولین مناظره تلویزیونی و مشاجره لابی مجلس شرکت کند. گزارش شده است که تیم وی همچنین به جای پارلمان از تاکتیک هایی شایسته اتحادیه آکسفورد (که وی زمانی رئیس آن بود) استفاده کرده است: “وام دادن” به رأی دهندگان مختلف (با تشویق طرفداران وفادار برای رای دادن به آنها) برای حذف نامزدها ، مانند آقای استوارت و آقای گووو ، که ممکن است بیشترین دردسر را برای او ایجاد کنند. “خلاصه دروغ و دروغ و دروغ و انبوهی از جنس وجود داشته است” یکی از خلاصه های Tory MP از این مسابقه تاکنون بود.
صحت این شایعات هرچه باشد (و دانستن آن با توجه به پنهان بودن صندوق های رأی گیری غیرممکن است) برای آینده حزب محافظه کار مهم است که برخی از آسیب های شخصی که در طی این مبارزات رهبری و سلف آن وارد شده است ، اصلاح شود. آقایان جانسون و استوارت باید صلح کنند (و آقای استوارت باید غرور خود را ببلعد و قول خود را برای عدم خدمت در دولت جانسون لغو کند). آقای استوارت نشان داده است که یک محافظه کار هنوز هم می تواند رای دهندگان میانه راه را هیجان زده کند. او همچنین یک وزیر خارجه عالی خواهد ساخت.
از نظر حزب محافظه کار حتی مهمتر است که آقایان جانسون و گوو هچ را دفن کنند. آقای گووو این چیز نادر است – Brexiteer که خطرات برکسیت بدون معامله را درک می کند. وی همچنین دارای نقاط قوتی است که آقای جانسون فاقد آن است: توانایی در انرژی بخشیدن به ادارات دولتی با ایده های محافظه کارانه ، علاقه گسترده به سیاست های عمومی و جزئیات قابل توجه. در دنیای ایده آل آقای Gove مدیرعاملی عالی برای رئیس هیئت مدیره آقای جانسون می کند. اما پس از آن در یک دنیای ایده آل پلیس و اتئوکلس یکدیگر را ذبح نمی کردند.
